my lisbon story

Jutrzejszy Dzień Dziecka to doskonała okazja do zaprezentowania portugalskich książek dla dzieci dostępnych na naszym rynku. Może zbyt szumnie piszę, bo nie znam tych książek zbyt dużo. Trzy opisane poniżej zostały wydane przez wydawnictwo Tako , a o czwartej, wydanej przez REA-SJ , pisałem już wcześniej tutaj , a dziś jest idealna okazja do przypomnienia o niej. Liczę na to, że sytuacja będzie się zmieniać na lepsze i będą wydawane kolejne przekłady  portugalskich pozycji dla najmłodszych czytelników. Chętnie widziałbym na naszym rynku np. książkę, którą Jos é Saramago napisał kiedyś dla dzieci, a która u nas nie została zdaje się dotąd wydana. A może są inne tytuły które pojawiły się na rynku, a ja o nich nie wiem? Będę wdzięczny za informacje :) Zamieszczone poniżej okładki i ilustracje pochodzą ze stron wydawców. Świat w sekundzie Świat w sekundzie to utrzymana w komiksowej stylistyce opowieść dla najmłodszych, która pokazuje jak różne rzeczy, mniej lub...

Czytelnia dla dorosłych (źródło zdjęcia tutaj ) Biblioteka Miejska w Leirii ( Biblioteca Municipal Afonso Lopes Vieira ) ma imię Afonsa Lopesa Vieiry, portugalskiego poety, który w 1878 r. urodził się w tym mieście, a zmarł w Lizbonie w 1946 r. W Bibliotece miejskiej w Leirii znajduje się oryginalna biblioteka z lizbońskiego domu poety, przekazana książnicy zgodnie z wolą poety po jego śmierci. Biblioteka w Leirii jest największą tego typu placówką w regionie, z kilkunastoma filiami w mieście i jego okolicach, które wspólnie utworzyły sieć w wyniku rozwijanego w Portugalii od 1987 r. projektu „Rede Nacional de Leitura Pública”. Spełnia typowe dla biblioteki miejskiej funkcje, promując na obszarze swojego działania nie tylko czytelnictwo, ale także szeroko pojętą kulturę regionu. Placówka współpracuje też z biblioteką uczelni działającej w Leirii – Instituto Politécnico de Leiria. Najprostszym przykładem współpracy widocznym dla użytkowników jest możliwość zwracania książek...

Carlos do Carmo na Eurowizji (źródło zdjęcia tutaj ) Za parę dni w Sztokholmie finał tegorocznego Konkursu Piosenki Eurowizji, postanowiłem więc napisać o najciekawszych portugalskich wykonaniach podczas tego festiwalu na przestrzeni lat. O takim zamiarze wspominałem już rok temu pisząc o ówczesnej reprezentantce ( tutaj ), ale jak zwykle trochę zeszło, a teraz jest idealna okazja. W tym roku Portugalia nie bierze udziału w konkursie i chyba nie ma czego żałować, biorąc pod uwagę dzisiejszy poziom festiwalu i to, że w jego historii mało jest wysokich miejsc dla tego kraju (co trochę dziwi, zwłaszcza jeśli chodzi o dawne lata, gdy poziom był inny, a o miejscach decydowały inne walory niż dzisiaj). Wcześniej Portugalia rezygnowała z konkursu w 2013, 2002 i 1970 r., a w 2000 kraj nie mógł wystawić reprezentanta z powodu wcześniejszych słabych wyników. Pierwszy raz Portugalia wzięła udział w konkursie w 1964 r. i do ubiegłego roku zajmująca się w kraju festiwalem RTP wysyłała swoich...

Zdjęcie: Ada i Sobiesław Pawlikowscy www.facebook.com/pawlikowscy.photography W wiosenną niedzielę, dokładnie 17 kwietnia na koncert do Krakowa przyjechała Mariza . Artystka promuje swoją ostatnią płytę Mundo , która ukazała się 9 października ubiegłego roku (pisałem o niej tutaj ), i utworów z tego albumu nie zabrakło podczas występu w Krakowie. Ale po kolei. Koncert składał się z dwóch części, chyba że bisy uznamy za trzecią. Najpierw na scenę weszli muzycy – Pedro Jóia grający na gitarze akustycznej, José Manuel Neto na gitarze portugalskiej i Yami , który udzielał się na gitarze basowej, ale także wokalnie, w chórkach. Yami jest w Polsce całkiem dobrze znany, występował już u nas wielokrotnie, solo i z innymi artystami (poza Marizą m.in. z Sarą Tavares i Anną Marią Jopek), i pewnie pojawi się jeszcze nie raz. Ma zresztą swój fan club w Polsce, prężnie działający. Potem na scenę weszła Mariza, ubrana w czarną suknię z czymś w rodzaju dużego wisiora na szyi i rozpoczęła konce...

25 kwietnia 2014 r. w warszawskim Domu Spotkań z Historią odbył się wernisaż niecodziennej wystawy – z okazji 40. rocznicy Rewolucji Goździków w Portugalii. Przy okazji ukazał się wspaniały katalog, który był nie tylko elementem towarzyszącym wystawie, ale także samodzielnym wydawnictwem. Wspominałem o wystawie w poście sprzed roku ( tutaj ), ale nie miałem jeszcze wówczas książki, dlatego postanowiłem napisać o niej przy okazji zbliżającej się już 42. rocznicy Rewolucji Goździków. Dodatkowym powodem jest to, że Dom Spotkań z Historią przekazał dwa egzemplarze książki, które są nagrodą w konkursie. Wystawa była organizowana przez Dom Spotkań z Historią oraz Instytut Camõesa w Warszawie, obie te instytucje są wydawcami katalogu. Podobnie jak wystawa, książka zawiera 120 zdjęć, które dotąd w Polsce nie były znane. Pochodzą z archiwów portugalskich dzienników „Diário de Notícias” i „O Século” oraz fotografa Abla Resende i miłośnika i pasjonata Coimbry Fernanda Marquesa znanego po...

Historia Fado to niezwykła pozycja książkowa, zwłaszcza jeśli chodzi o nasz rynek. niezwykła przez sam fakt, że została przetłumaczona na język polski. Słowa pochwały należą się wydawcy za podjęcie się wydania tej niezwykle cennej jeśli chodzi o wiedzę na temat fado książki. Tym bardziej cennej u nas, gdzie ten gatunek nie jest jakoś super powszechny, a wiadomości o nim są jeszcze skromniejsze. A właściwie były, bo zaległości nadrabia dzieło portugalskiego badacza gatunku Rui Vieiry Nery . Wydanie, które ukazało się w Polsce nakładem Wydawnictwa Replika jest tłumaczeniem drugiego wydania portugalskiego z roku 2012, poprawionego i uzupełnionego. Pierwsze ukazało się w Portugalii w 2004 roku. Drugie wydanie zostało opatrzone wstępnym rozdziałem zatytułowanym Osiem lat później 2012 . Autor w skrócie charakteryzuje w nim panoramę fado na tle portugalskiego społeczeństwa w pierwszej dekadzie XXI w., która w pierwszym wydaniu w zasadzie nie mogła być omówiona, nie licząc trzech pierw...