my lisbon story

Większość z Was słyszała o najbardziej znanym lizbońskim cmentarzu Cemitério dos Prazeres . Można tam łatwo dojechać – przy bramie cmentarnej początkowe przystanki mają tramwaje 25 i 28, a także kilka autobusów. Cmentarz sąsiaduje z dzielnicą Campo de Ourique leżącą na zachód od centrum Lizbony. Założono go w 1833 r., gdy w mieście spustoszenie siała epidemia cholery. Jest jednym z największych lizbońskich cmentarzy i dziś to prawdziwe miasto umarłych, z nazwami ulic i numerami na grobowcach jak na domach w mieście. Cmentarz sam w sobie robi wrażenie, jest ogromny, w większości zadbany (choć zdarzają się zniszczone lub opuszczone grobowce, które szybko przypominają nam, gdzie jesteśmy). Tuż nad grobami przelatują samoloty, gdyż nad cmentarzem znajduje się szlak lotniczy dla samolotów lądujących na lizbońskim lotnisku.  Na cmentarzu znajduje się niewielkie muzeum przycmentarne (Núcleo Musológico), w którym eksponaty wchodzące w skład stałej ekspozycji pochodzą ze zniszczony

Okładka książki (źródło: strona wydawcy ) Niedawno zakończył się Konkurs Chopinowski, a mi przypomniało się, że nie pisałem jeszcze o książce dla dzieci, której jednym z bohaterów jest właśnie Fryderyk Chopin. Mam na myśli książkę Królik i Chopin , którą napisał portugalski pisarz, dziennikarz i prawnik Miguel Sousa Tavares . Tytuł książki wywoływał uśmiech zdziwienia na twarzy znajomych i pytanie: Co skłoniło cię do zakupienia książki o tak absurdalnym tytule? Tytułowy królik jest głównym bohaterem, ma na imię Ismael i 52 braci. Spośród licznego potomstwa ojciec wybrał własnie Ismaela na przekazanie mu swojej niezwykłej wiedzy i umiejętności, tak jak odbywało się to w jego rodzinie od wielu pokoleń. Nasz króliczy bohater poznaje więc tajemnice lasu, w którym znajduje się jego rodzinna nora, poznaje świat otaczających go roślin i obserwuje zwierzęta, podziwiając grę niektórych z nich nad dużym jeziorem nieopodal. Ojciec uczył też Ismaela, jak znaleźć jedzenie w różnych porach ro

W ostatnim czasie na rynku muzycznym w Portugalii pojawiło się sporo płyt wartych uwagi. Również zapowiedzi muzyczne prezentują się niezwykle obiecująco, a niektórych płyt wprost nie mogę się doczekać. Poniżej przedstawiam krótkie informacje o niektórych z nich. Niektóre zapowiedzi są jeszcze na etapie bardziej roboczym niż te, o których piszę poniżej, chociażby zapowiadana płyta Any Moury . Artystka przedstawiła już autorów muzyki i tekstów, wśród których znaleźli się Carlos Tê, Samuel Úria czy Jorge Cruz, ale także Márcia Santos, Miguel Araújo, Pedro da Silva Martins Luís José Martins (z zespołu Deolinda) i Pedro Abrunhosa. Producentem płyty, nagrywanej w Los Angeles, jest Larry Klein, a zakończenie prac przewidziano na koniec roku 2015. Nad nową płytą pracuje też Sara Tavares . Początkowo była mowa o jesieni 2015 r. jako dacie premiery, jednak już wiadomo, że data się zmieniła i teraz bardziej realna jest wiosna przyszłego roku. Również tej płyty nie mogę się doczekać, bo Sara Tava