my lisbon story

Grobowiec rodziny Palmela (źródło zdjęcia tutaj ) Grobowiec rodzinny książąt Palmela , wybudowany w 1849 roku, wyraźnie wyróżnia się na Cemité rio dos Prazeres . Jest to największy prywatny budynek cmentarny o przeznaczeniu grobowca w Europie. Należał do rady miejskiej Lizbony od 1997 r., kiedy został przekazany przez inżyniera Manuela de Sousę Holstein Beck, czwartego hrabię Póvoa. Zdecydowanie warto zobaczyć imponujące wymiary grobowca, wyraźne wpływy masońskie i wyjątkowe dzieła sztuki, takie jak jedyna lizbońska rzeźba Antonia Canovy zdobiąca symboliczny grób założyciela mauzoleum (książę Pedro de Sousa Holstein został pochowany w Rzymie), autorstwa braci Teixeira Lopes. Pedro de Sousa Holstein, książę Palmela (źródło tutaj ) To mauzoleum, w którym złożono ciała 200 członków rodziny Palmela i innych mieszkańców ich domu na przestrzeni lat, np. służby, jest reprodukcją świątyni w formie starożytnej piramidy egipskiej. Wewnątrz groby są zdobione licznymi dziełami sztuki,

Kilkanaście dni temu kupiłem bardzo ciekawą książkę, a właściwie przewodnik – po winach portugalskich, o czym świadczy jej tytuł Wina Portugalii 2017 i podtytuł: Podręczny przewodnik – wina, regiony, producenci, odmiany . Być może już ją macie, bo książka ukazała się jeszcze w maju, wtedy jednak umknęło to mojej uwadze. Jeśli jednak nie, polecam, zwłaszcza jeśli lubicie pić wino. Jeśli nie, być może polubicie po lekturze tego przewodnika. Książeczka nie jest zbyt obszerna, co poczytuję jej za plus, bo oznacza to, że autorzy prawdopodobnie sprawdzili opisywane wina, a nie tylko przepisali notatki z etykiet. We wstępie wydawcy przytaczają słowa Fernanda Pessoi „Życie jest dobre, ale wino lepsze” i tak samo jak oni uważam, że trudno się z tym cytatem nie zgodzić. Zwłaszcza portugalskie wino, które dla mnie jest rzeczywiście jednym z najlepszych. Także we wstępie wydawcy liczą na to, że nas, czytelników i amatorów wina, zaskoczą opisy portugalskich regionów winiarskich i winnic

Ferdynand II Hofburg i Elise Hensler (źródło zdjęcia tutaj ) Elise Hensler była urodzoną w Szwajcarii amerykańską aktorką i piosenkarką, która żyła w latach 1836–1929. Piszę o niej, ponieważ jej grobowiec, warty zwrócenia nań uwagi, znajduje się na Cemitério dos Prazeres w Lizbonie, gdzie hrabina zmarła. W Sintrze natomiast znajduje się wybudowany jako pierwszy w Portugalii wiejski dom w stylu amerykańskim, który zaprojektowała Elise Hensler. Jak doszło do jej związków z Portugalią? Urodziła się w Szwajcarskim mieście La Chaux-de-Fonds, jednak gdy miała dwanaście lat, jej rodzina przeniosła się do Bostonu. Tam Elise otrzymała solidne wykształcenie, w którym kładziono nacisk na sztukę i języki obce, co przełożyło się na to, że jako dorosła kobieta władała siedmioma językami. Studia ukończyła w Paryżu, a następnie otrzymała angaż w Teatro alla Scala w Mediolanie. Wiodła w miarę udane życie. W Wieku 19 lat urodziła córkę, której ojciec nie był znany. Wiadomo jednak, że córka miał