„Wina Portugalii 2017” − polski przewodnik po portugalskich winach

Kilkanaście dni temu kupiłem bardzo ciekawą książkę, a właściwie przewodnik – po winach portugalskich, o czym świadczy jej tytuł Wina Portugalii 2017 i podtytuł: Podręczny przewodnik – wina, regiony, producenci, odmiany.

Być może już ją macie, bo książka ukazała się jeszcze w maju, wtedy jednak umknęło to mojej uwadze. Jeśli jednak nie, polecam, zwłaszcza jeśli lubicie pić wino. Jeśli nie, być może polubicie po lekturze tego przewodnika.

Książeczka nie jest zbyt obszerna, co poczytuję jej za plus, bo oznacza to, że autorzy prawdopodobnie sprawdzili opisywane wina, a nie tylko przepisali notatki z etykiet. We wstępie wydawcy przytaczają słowa Fernanda Pessoi „Życie jest dobre, ale wino lepsze” i tak samo jak oni uważam, że trudno się z tym cytatem nie zgodzić. Zwłaszcza portugalskie wino, które dla mnie jest rzeczywiście jednym z najlepszych. Także we wstępie wydawcy liczą na to, że nas, czytelników i amatorów wina, zaskoczą opisy portugalskich regionów winiarskich i winnic. Są też opisy szczepów, zarówno popularnych (jak touriga national, tinta Barrosa, Castello, fernão pires), jak i tych rzadkich (np. encruzado, baga). Natomiast ze wstępu Carlosa Nunes Pinto z portugalskiej ambasady w Warszawie dowiadujemy się, że rośnie import win portugalskich także do Polski. W 2004 r. Portugalia była piętnastym dostawcą win do naszego kraju z zaledwie 0,7% udziału w rynku, w 2007 r. była już na miejscu 12. (z udziałem w rynku 1,8%), a od 2013 roku jest na szóstym miejscu z ok. 7,3% udziału w rynku. Wy też zapewne zauważyliście ten wzrost, chociażby na sklepowych półkach. Ja osobiście najczęściej wybieram w sklepach wina właśnie z Portugalii, zazwyczaj też z każdej podróży do mojego ulubionego kraju przywożę odpowiednią liczbę trunków… Też tak robicie?

Zanim zaczniecie lekturę tej książki, zapoznajcie się z rozdziałem Jak korzystać z przewodnika. Jest on krótki, a z pewnością ułatwi odczytywanie opisów i zapoznawanie się z opisami win, regionów, szczepów, winiarni i oczywiście ocen. Przy większości butelek są też polskie ceny, co jest nie bez znaczenia, jeśli będziecie chcieli sugerować się przewodnikowymi recenzjami w wyborach win. Opisane są wina, które możecie kupić w Polsce, na końcu jest nawet indeks importerów, więc bez problemu po lekturze możecie zacząć robić zakupy.

Moscatel de Setubal

W dalszej kolejności, w rozdziale Winiarska Portugalia, znajdziecie mapę regionów i apelacji oraz krótki zarys winnych tradycji portugalskiej, informacje o topografii, geologii, klimacie i apelacjach. Na kolejnych stronach opisane są poszczególne odmiany białych i czerwonych winogron z zaznaczeniem głównych miejsc upraw i ich powierzchni. Ciekawy jest kolejny rozdział – Portugalskie wina i polska kuchnia, który mówi o zastosowaniu win z Portugalii na naszych stołach.

Po tych wstępnych rozdziałach rozpoczyna się właściwy przewodnik z opisem regionów, ich mapkami i opisami konkretnych win z oceną i ceną. Na pierwszy ogień idzie uwielbiane przeze mnie i wypijane wręcz litrami zarówno w Polsce jak i Portugalii Vinho Verde. Po przestudiowaniu etykiet stwierdzam, że próbowałem tylko kilku z nich. Czas nadrobić zaległości. W dalszej kolejności jest region Trás-os-Montes, gdzie uprawia się najwięcej hektarów winnic w kraju. Wiedzieliście o tym? Bo ja nie. Douro to z kolei największy na świecie region winiarski o górskim charakterze. Tutejsze wina, a przynajmniej porto, pił na pewno każdy z was, przynajmniej na zasadzie próbowania. W przewodniku porto jest opisane w osobnym rozdziale. Távora-Varosa to kolejny region, w którym produkuje się przeważnie wina musujące. Dalej opisane są Dão i Lafões, z których kosztowałem wina podczas pobytu w Coimbrze. Dalej są opisane Beira Interior i Bairrada, a w dalszej kolejności Lizbona.To spory winiarski region, na mapie w przewodniku zaznaczony od miejsca na północ od Leirii aż do Tagu i Atlantyku. Sporo win opisanych w tym rozdziale mogliście pić w lizbońskich restauracjach, a Porta 6 łatwo rozpoznać po etykiecie z żółtym tramwajem. Kupowałem je także w Polsce. Tejo to region sąsiadujący od wschodu z regionem lizbońskim niemal przez całą jego długość. To także wina popularne w Lizbonie i okolicy, ale także w naszych sklepach. Opisane tu białe i czerwone Monte da Serra Tinto dostaniecie w jednym z naszych dyskontów za niecałe 10 zł. Mi bardzo smakują opisane tutaj wina, które na etykiecie mają napis Fiuza. Natomiast w winach z Alentejo aż się czuje tamtejsze słońce. Też tak macie? Też widzę tu wina dostępne w naszym dyskoncie. Marquês de Borba, czerwone, pijam dosyć regularnie… Trochę rozczarował mnie rozdział o półwyspie Setúbal, bo opisano tu tylko Malo Moscatel de Setúbal, za to zgadzam się z oceną (choć w sumie dałbym pełną skalę punktów). To wino rewelacyjne i wprost nie można się od niego oderwać. Kolejne rozdziały dotyczą Algarve i Azorów, dalej jest wspomniane Porto. Opisano tu w skrócie style porto i przedstawiono dostępne w Polsce wina tego rodzaju. Ostatni region to Madera, ze słynnym trunkiem o tej samej nazwie. Też przedstawiono tutaj krótko style i rodzaje win madera i opisano dostępne u nas madery. Na końcu przewodnika, tuż przed indeksami, jest jeszcze mały poradnik Jak wymawiać portugalskie terminy winiarskie. Może się przydać, zwłaszcza gdy kupujecie wina w Portugalii. 

Wina Portugalii 2017 : podręczny przewodnik

pod red. Tomasza Prange-Barczyńskiego

IVV Media 2017

Zdjęcia na blogu: Krzysztof Rosenberger

Winnice w regionie Douro

Vinho Verde

Przykładowe winnice Jose Maria da Fonseca

W piwnicy Jose Maria da Fonseca, gdzie leżakuje Periquita

W piwnicy porto Burmester

W Piwnicy porto Burmester

Burmester