Przejdź do głównej zawartości

Portugalskie nowości płytowe - subiektywny wybór (5)

Chyba cza na kolejny przegląd nowości płytowych w Portugalii, wszak od poprzedniego (zob. tutaj) trochę czasu upłynęło. Pojawiło się, bądź na dniach pojawi wiele ciekawych i wyczekiwanych płyt, jak choćby nowe wydawnictwo Dulce Pontes czy Luli Peny. Ukazała się też nowa płyta Carminho, ale o niej było już głośno. Nadal nie ma daty premiery płyty Sary Tawares, która po bardzo obiecującym singlu zamilkła, odwołała też koncert w Gdańsku. Miejmy nadzieję, że z Artystką nie dzieje się nic złego i w następnym zestawieniu napiszę też o jej płycie.




Dulce Pontes Peregrinação


Nowy album Dulce Pontes Peregrinação ukaże się w lutym i będzie się składał z dwóch płyt. Pierwsza będzie zatytułowana Nudez, czyli Nagość. Materiał zawarty na płytach ma przedstawiać wewnętrzną emocjonalną podróż, jaką Artystka odbywała w ostatnich latach, ma opowiadać o trudnych czasach i życiu w świadomości. Sama zagrała na wielu instrumentach pojawiających się na płycie, m.in. na fortepianie, jest też autorką niektórych tekstów. Ale śpiewa też innych autorów, jak np. w singlu promującym płytę Nevoeiro – Fernanda Pessoę. Na krążkach pojawiają się różne znakomitości ze świata muzyki, m.in. Marta Pereira da Costa ze swoją gitarą portugalską czy Amadeusz Magalhães (instrumentalista wykonujący tradycyjną muzykę portugalską). Pojawiają się też akcenty hiszpańskie na czele z gitarą flamenco.




Celina da Piedade Sol

Sol jest trzecim studyjnym albumem Celiny da Piedade, a sama Artystka jest coraz bardziej rozpoznawalna nie tylko w Portugalii, ale i poza jej granicami. Jej muzyka przywodzi na myśl słoneczne Alentejo, i o Alentejo są piosenki na płycie. Tradycyjne melodie przeplatają się z nowymi dźwiękami, a wśród utworów są kompozycje Argentynczyka Atahualpa Yupanqui oraz Brazylijczyków Gilberto Gil i João Gil. Sama Artystka mówi, że nagrywała tę płytę z miłością, jedną dłonią sięgając do tradycji, a drugą do współczesności. Celina da Piedade oprócz tego, że na płycie śpiewa gra też jak zawsze na akordeonie.






Carminho Carminho Canta Tom Jobim

Tom Jobim, czyli Antônio Carlos Brasileiro de Almeida Jobim był brazylijskim muzykiem – kompozytorem iwokalistą, zaliczanym do twórców stylu bossa nova. Na zaproszenie rodziny Artysty Carminho nagrała płytę z jego utworami, co poniekąd jest dla niej wielkim wyróżnieniem. Z drugiej jednak strony Carminho jest już uznaną wielką Artystką, która swój talent i obraną drogę muzyczną udowodniła trzema genialnymi płytami z repertuarem fado. Jej głos, charakterystyczny, wypracowany w fadowym repertuarze świetnie wpasowuje się w twórczość Jobima, dając ciekawą, w doskonałej interpretacji nową muzykę, która już weszła do repertuaru Artystki i ma się dobrze. Na krążku znalazły się ponadto duety z uznanymi brazylijskimi Artystami – Marisą Monte, Chico Buarque i Marią Bethânia.





Lula Pena Archivo Pittoresco

Lula Pena nie wydaje często płyt, tym większa radość dla wielbicieli jej talentu z powodu ukazania się tego krążka. Obdarzona niesamowitym głosem LulaPena jest też poetką, kompozytorem i gitarzystą. Na najnowszej płycie śpiewa po portugalsku, francusku, angielsku, hiszpańsku, włosku i grecku. Muzyka Luli Peny jest żywym organizmem. Utwory na płycie przenikają jeden w drugi, tworząc przeróżne style od bluesa przez folk, flamenco, chanson, po bossa nova i fado. W ubiegłym roku Artystka wystąpiła we Wrocławiu.







Rita Redshoes Her

Czwarty album Rity Redshoes ukazał się w listopadzie minionego roku. Powstał w Berlinie, a przy jego nagrywaniu brali udział światowej sławy muzycy współpracujący na co dzień z największymi gwiazdami muzyki, co słychać w brzmieniu materiału. Producentem płyty był Victor Van Vugt znany ze współpracy z PJ Harvey, Depeche Mode czy Nickiem Cave’m. Rita Redshoes śpiewa na płycie po portugalsku, a współautorem jednego z utworów jest Pedro da Silva Martins z zespołu Deolinda.
 






Tânia Oleiro Terços do Fado

Album ukazał się w listopadzie 2016 r., a rekomendował go sam Rui Vieira Nery, autor książki Historia Fado, o której pisałem tutaj. To debiutancki krążek tej młodej Artystki fado, utrzymany raczej w klasycznej stylistyce gatunku, co jest niewątpliwie jego zaletą, ukazuje przy tym walory młodej pieśniarki i zapowiada ją jako fadystkę, której poczynania muzyczne warto śledzić.










David Fonseca i Inni Artyści Bowie 70

Album, którego produkcją artystyczną zajął się wielki fan Dawida Bowiego David Fonseca ukaże się 17 lutego. „70” w nazwie płyty nawiązuje do 70. urodzin, które Bowie Obchodziłby w tym roku. Do współpracy David Fonseca zaprosił wspaniałych Artystów, którzy wraz z nim wykonują utwory Brytyjczyka. Są to Afonso Rodrigues (Sean Riley), Ana Moura, Aurea, António Zambujo, Camané, Catarina Salinas (Best Youth), Márcia, Marta Ren, Manuela Azevedo, Rita Redshoes, Tiago Bettencourt,  i Rui Reininho. Osobiście nie mogę się doczekać tej płyty, a dotychczasowe dostępne próbki utworów tylko wzmagają apetyt na tę muzykę.






Tony Carreira Caixa de Colecionador

Nowe wydawnictwo Tony’ego Carreiry to nie lada gratka dla fanów tego rozpoznawalnego i u nas Artysty. Album ukaże się 10 lutego i będzie zawierał single Carriery z wydanych dotąd albumów oraz płytę DVD z ilustracjami filmowymi do tych utworów. Na płycie znajdzie się też jeden premierowy utwór.
 










 

HMB Mais

Płyta HMB utrzymana jest w klimatach soul i R’N’B, w których utrzymane są te ambitne portugalsko języczne piosenki. Album łączy w sobie pop lat 80., gitarowe brzmienia Lenny’ego Kravitza i surowość Kendricka Lamara. Znany jest już świetny utwór Amor É Assim z gościnnym udziałem Carminho. Z kolei w piosence Estrela Brilha gościnnie występuje brazylijski raper Emicida. Cały album już od 2 lutego w portugalskich sklepach muzycznych i na platformach cyfrowych.









As 3 Marias Depois

As 3 Marias to powstała w 2009 r. grupa złożona z trzech kobiet. Cristina Bacelar gra na gitarze i śpiewa, Fátima Santos gra na akordeonie, a Ianina Khmelik na skrzypcach. Album Depois, który ukazał się w styczniu, jest trzecią płytą zespołu. Pop i muzyka elektroniczna mieszają się tutaj z instrumentami akustycznymi. Stykają się tu ze sobą głos, język portugalski, plastyczny wokal i elektronika, a wszystko dźwięczne i przyjemne dla ucha. Tango przeplata się z popem, a nowoczesność z dawnym stylem nie tylko w muzyce, ale w całym życiu. Album wyprodukował Nuno Gonçalves z zespołu The Gift.







 

Manuel de Almeida Manuel de Almeida

Płyta z największymi przebojami zmarłego w 1995 r. niekwestionowanego mistrza fado z dzielnicy Bica, gdzie się urodził i zaczynał śpiewaczą karierę. Wcześnie zaczął występować w domach fado, a w swojej karierze współpracował z takimi Artystami jak António Chaínho, Jaime Santos, F. Carvalhinho, J.M. Nóbrega, Jorge Fontes e Martinho d’Assunção, którzy brali udział w zamieszczonych na płycie utworach.









Noiserv 00:00:00:00

Płyta powstała ponoć spontanicznie gdy muzyk złamał nogę i w nadmiarze wolnego czasu usiadł przy fortepianie i skomponował materiał, który się na niej znalazł. To że jest Artystą genialnym Noiserv, a właściwie David Santos, udowodnił już na niejednej płycie. Tym razem tylko potwierdza swój geniusz. Na jednym z blogów płytę nazwano ścieżką dźwiękową do jeszcze nieistniejącego filmu. Na pewno jest to zadziwiająco prosta, minimalna w środkach przekazu muzyka, prosta, wręcz surowa a przez to jeszcze bardziej otwarta na słuchacza.









Gisela João Nua

Druga płyta Giseli była długo wyczekiwana przez fanów i środowisko muzyczne po jej udanym debiucie trzy lata wcześniej. Podobnie jak pierwsza płyta, Nua nie była nagrywana w zwykłym studio. Była realizowana w takich miejscach jak Palácio de Santa Catarina w Lizbonie i Cidadela w Cascais. W nagraniach brali udział znani muzycy – Ricardo Parreira (gitara portugalska), Nelson Aleixo ( Viola de Fado), Francisco Gaspar (gitara basowa) i Frederico Pereira, który płytę wyprodukował.Fragmentów można już posłuchać w internecie, bo płyta ukazała się w listopadzie. Naprawdę warto.








Ana Moura Moura (Edição Limitada Super Deluxe)

O płycie Moura pisałem już tutaj, nie można jednak pominąć tego specjalnego wydawnictwa, które jest prawdziwą gratką dla fanów Any. Oprócz podstawowej wersji płyty w zestawie jest jeszcze CD z występu w MEO Arenie w Lizbonie oraz dwa DVD – jedno z występem w Coliseu w Porto i drugie z filmem dokumentalnym, który powstał podczas przygotowań do koncertu w Porto. Moura jest też dostępna w wersji na winylu. Jeśli dobrze pamiętam, płyta jakiś czas temu pokryła się w Portugalii potrójną platyną i nadal utrzymuje się na liście bestsellerów.




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og