Przejdź do głównej zawartości

Nieźle zmalowane – o Fado w komiksie (spotkanie on-line 22 maja 2021)

 

Już jutro spotykamy się z tłumaczami komiksów Fado. Nocne historie Rui Pimentela i A wszystko to Fado Nuno Saraivy. Porozmawiamy o fado w komiksie. Zapraszamy o godz. 19.00 na Zooma, a transmisję spotkania będzie można również oglądać na naszym Facebooku.

A kim są nasi goście?

Grażynę Jadwiszczak (na zdjęciu po prawej) już znacie z jesiennych spotkań literackich. Jest m.in. tłumaczką na język polski książek o Amálii Rodrigues, Historii Fado i tłumaczeń z zakresu portugalskiej religijności. Jest fanką Amálii i fado i zdecydowanie największą znawczynią tych tematów w Polsce. Nie tylko zresztą w Polsce – niedawno wystąpiła w roli ekspertki fado w portugalskim radio Amália! Sama też prowadziła w jednej z poznańskich rozgłośni audycję poświęconą fado. Jest przedstawicielką Instytutu Camõesa w Poznaniu (to ona organizowała niedawno świetny koncert Nuno Cacho). Na co dzień Grażyna Jadwiszczak jest wykładowczynią w Zakładzie Portugalistyki na Uniwersytecie Poznańskim. Jej kotka Fela też uwielbia fado!

Zuzanna Szpura (na zdjęciu po lewej) niemy zachwyt nad muzyką fado postanowiła przekuć w żywą pasję. I tak, podczas pobytu na stypendium Erasmus w 2013 roku dołączyła do Escola de Fado do Mouraria, szkoły fado usytuowanej w jednej z najstarszych dzielnic Lizbony, gdzie wraz z innymi Portugalczykami zakochanymi w głosie fadisty i płaczu gitary, poznawała tajniki, zasady i rytuały rządzące światem fado. Owocem nauki była m.in. praca licencjacka z 2014 roku, którą w całości poświęciła lizbońskiej szkole i jej bohaterom. Wiedzę praktyczną wzbogaciła o ujęcie naukowe, uczestnicząc w 2015 roku w nowatorskim i obecnie jedynym na świecie kursie akademickim poświęconym lizbońskiej muzyce prowadzonym przez historyka i muzykologa Ruia Vieirę Nery'ego. Miała również okazję przybliżać muzykę fado polskim odbiorcom na spotkaniach kierowanych m.in. do studentów portugalistyki polskich uczelni, gdzie opowiadała o nauczaniu fado i fenomenie fado tradycyjnego (UAM 2014), historii i cechach charakterystycznych gatunku (UW 2015), o polskich związkach z fado (Konferencja Polskich Studentów Portugalistyki 2015) i o tłumaczeniu poezji w fado (UW 2016). W 2019 roku obroniła pracę magisterską poświęconą tłumaczeniu fado na język polski, której celem było m.in. stworzenie pierwszych tłumaczeń przeznaczonych do śpiewania. Obecnie mieszka w Lizbonie.

Jakub Jankowski (na zdjęciu w środku) jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego. Fascynują go komiksy, które tłumaczy z portugalskiego, hiszpańskiego i angielskiego. Jak sam pisze „dziennikarzył” komiksowo w serwisie Poltergeist, na blogu pRzYpAdKiEm oraz w Kwartalniku Kultury Komiksowej „Ziniol”, a teraz pisuje recenzje dla „Zeszytów Komiksowych”. Jest członkiem Polskiego Stowarzyszenia Komiksowego (od 2009), zwycięzcą pierwszej edycji nagrody im. dr. Tomasza Marciniaka (za tekst naukowy o komiksie), pomysłodawcą i organizatorem paneli translatologicznych podczas Festiwalu Komiksowa Warszawa (kontynuowanych ostatnio w innej formie przez innych ludzi). Pracuje nad książką o teorii i praktyce przekładu komiksu, a o komiksie mówi na większości konferencji naukowych, w których bierze udział. Niedawno zaprzyjaźnił się z pewnym psem ze schroniska, którego uwielbia tak samo jak horrory, piłkę nożną, rower i snowboard. No i komiksy.

Wspólnie przetłumaczyli wydany w kwietniu komiks Fado. Nocne Historie Rui Pimentela (Timof Comics 2021) i A wszystko to fado Nuno Saraivy (MuzeumHistorii Polskiego Ruchu Ludowego 2018), w których, jak tytuły wskazują, fado stanowi ważną rzecz. W planach mają kolejne tytuły :)

Zapraszamy w sobotni wieczór na spotkanie z literaturą, fado i przede wszystkim z naszymi gośćmi! 

Szczegóły znajdziecie także tutaj.

Źródło zdjęcia Zuzanny Szpury tutaj

Źródło zdjęcia Jakuba Jankowskiego tutaj

Źródło zdjęcia Grażyny Jadwiszczak tutaj

Za informacje o naszych gościach dziękujemy im samym :)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og