Jeśli zastanawiacie się, po jaką książkę do czytania sięgnąć, bo akurat skończyliście ostatnią lekturę, polecam parę portugalskich tytułów wydanych w ostatnim czasie w Polsce. Staram się śledzić rynek wydawniczy pod kątem wydawanych u nas portugalskich tytułów i w ostatnim czasie pojawiło się kilka ciekawych tytułów. Być może nie o wszystkich jeszcze słyszeliście :-)
Ricardo Henriques i André Letria
Tłumaczenie: Jakub Jankowski
Teatr
Tako 2018
Teatr to kolejne po Morzu polskie tłumaczenie książki
Ricardo Henriquesa, tym razem przy współautorstwie André Letrii. To ilustrowany
leksykon dla dzieci, który polecam jednak także dorosłym. Bawi się znaczeniami
figur i słów związanych właśnie z teatrem ˗ sztuką, która mieści w sobie
wiele dziedzin, które można z kolei poznawać na wiele różnych sposobów. Na
książkę składa się też zadaniariusz, z pomocą którego można przygotować, w domu
i w szkole, eksponaty związane z teatrem – kukiełki, dekoracje, maski, stroje.
Jak czytamy wewnątrz okładki:
„Tak naprawdę to książka dla wszystkich. Jest przewodnikiem,
który pomaga w odkrywaniu świata teatru; nie musi być czytana strona po
stronie. To dobra pozycja, która sprzyja integracji rodzinnej i tworzeniu
więzów ze sztuką” – stwierdza Ricardo Henriques. „Ktoś w jakimś miejscu, kto
widzi, jak się staje – oto teatr”.
Nuno Saraiva
Przekład: Grażyma Jadwiszczak, Jakub Jankowski, Zuzanna Szpura
A wszystko to Fado!
Biblioteka Iberyjska 2018
To genialny komiks, który zabiera nas do świata fado.
Książka jest zbiorem trzynastu komiksowych felietonów, które były publikowane w
„Tabu”, dodatku do portugalskiej gazety „Sol”. Ta oryginalna inicjatywa autora
powstała we współpracy z Museu do Fado, co może świadczyć o jakości
przedsięwzięcia.
Wśród komiksowych historii spotkacie m.in. Carlosa do Carmo,
Marizę, Amálię
Rodrigues, Camané, Fernanda Maurício czy Fernanda Pessoę. Niech zachęci
Was opis na ostatniej stronie okładki:
„Ta książka to właściwie musical, dźwiękowy komiks do
słuchania podczas lektury. To nieustanne amory między sprzedającą na targu ryby
dziewczyną a rybakiem z pobliskiego portu. To dziecko wymykające się z domu,
aby posłuchać Króla. To Mężczyzna w mieście. Prostak, który nie przepada za
pomarańczami. To ulica, która chociaż „brudna”, rozkwitała namiętnością
melodii. To ostatni kieliszek w godzinie pożegnania, po której nastąpiło
kolejne spotkanie. To śpiew, który ją pochwycił. Jazda taksówką aż do
przeszłości. Poetyka dla poetów. Dwa czy trzy pociągnięcia ołówkiem dla
rysowników. Japończyk, który chce tchnąć życie w martwą gitarę. To film, który
tańczy w Angoli, Brazylii, Hiszpanii i tu, w Portugalii. I on, który najpierw
nie przychodzi, a potem już nigdy więcej jej nie zostawia. A wszystko to Fado!
Nawet tuk tuk, przemykający posłaniec namiętności, jest Fado, zanim przerodzi
się w plagę zalewającą ulice Lizbony. Nawet wiśnióweczka pana António jest Fado.
Czy też Tintin, spacerujący po pchlim targu. Ośmielę się wręcz twierdzić, że i
pędzel malarza Carlosa Botelho, który nienawidził Fado, był nim w rzeczy samej.
A wszystko to Fado!”.
José Saramago
Tłumaczenie: Wojciech Charchalis
Rozterki śmierci
Rebis 2019
Całkiem niedawno polską premierę miała powieść Saramago,
która w Portugalii ukazała się w 2005 roku. Tytułowe rozterki tytułowej śmierci
biorą się stąd, że śmierć jest sfrustrowana tym, jak jest postrzegana przez
ludzkość, która, co oczywiste, nienawidzi jej. Postanawia zatem porzucić swoje
zajęcie, co początkowo wydaje się błogosławieństwem dla ludzkości.
W tej całkiem niebanalnej powieści Saramago z charakterystycznym
dla niego humorem i ironią każe czytelnikowi zastanowić się nad życiem i
kondycją współczesnego człowieka, rozważa wraz z nim o życiu, śmierci, miłości
i sensie ludzkiego istnienia.
Gonçalo M. Tavares
Tłumaczenie: Wojciech Charchalis
Encyklopedia.
Notatki
słowo/obraz terytoria 2018
Po wydawanych u nas dotąd powieściach Tavaresa (zob. tutaj),
mamy okazję poznać twórczość pisarza z nieco innej strony. Dostajemy pewnego
rodzaju księgę – zapis rozmów, lektur i myśli krążących wokół takich tematów,
jak nauka, strach, muzyka, związki i literatura.
Lídia Jorge
Przekład: Tamara Sobolska
Ci, o których
pamiętamy
Świat Książki 2018
Jest rok 2004. Portugalka Ana Maria Machado mieszkająca w
Waszyngtonie i pracująca dla tamtejszej telewizji zostaje poproszona o
nakręcenie dokumentalnego filmu o Rewolucji Goździków z 1974 roku. Początkowo
Ana protestuje – nie ma zamiaru wracać do Lizbony, gdzie nadal mieszka jej
ojciec, nie interesują jej też losy jej kraju, przynajmniej pozornie.
Ostatecznie wyjeżdża do Lizbony i zamieszkuje w domu ojca, który kiedyś był też
jej domem. Domem, w którym gdy żyła jeszcze jej matka, tworzyli kochającą się
rodzinę.
Do pracy nad filmem bohaterka zatrudnia dwójkę dawnych
przyjaciół ze studiów. We trójkę po kolei odwiedzają osoby związane z
rewolucją, a motywem przewodnim i kryterium doboru bohaterów realizowanego filmu jest pewne
zdjęcie z czasów rewolucji, znalezione przez Anę wśród rzeczy ojca. Pamiętała
je z dzieciństwa. W ogóle praca nad filmem i powrót do dawnych czasów
przeplatają się z osobistymi rozterkami bohaterki, problemami ojca i problemami
z ojcem, który ukrywa przed córką dosyć istotne kwestie dotyczące swojego życia.
To chyba jedyna jak dotąd wydana w Polsce książka popularnej
portugalskiej pisarki, zdobywczyni wielu nagród literackich, portugalskich i
zagranicznych. Warto przeczytać.
Afonso Cruz
Tłumaczenie: Wojciech Charchalis
Dokąd odchodzą
parasolki
Rebis 2018
Afonso Cruz to jeden z najbardziej znanych portugalskich
pisarzy. To jego druga książka, po Kukle
Kokoschki, wydana w Polsce.
Dokąd odchodzą parasolki to niesamowita powieść, której
akcja i bohaterowie nie mają nic wspólnego z Portugalią, jednak gorąco ją polecam. Tłem opisywanych tu historii jest Orient, a ich bohaterami przeróżne
postaci, wśród których główną jest znany w mieście sprzedawca dywanów, jego
żona, kuzyn, siostra, dziecko, ale także zaprzyjaźniony Hindus czy ważny w
mieście komendant. Jedno z nich chce być niewidzialne, inne chciałoby latać
unosząc się ponad wszystkim, co ma na co dzień, a jeszcze inne robi wszystko by
być jak najbardziej widocznym. Jeden z bohaterów jest niemową, a jeszcze inny
wykorzystuje swoją władzę do nadużyć, przez które cierpi wiele osób.
Historie postaci z powieści łączą się w spójną całość, są
też uzupełniane przypowieściami i mądrościami Wschodu. Ponadto książka jest
ładnie wydana, zawiera ciekawe ilustracje, które uzupełniają opisane historie,
a wstęp składa się tylko z ilustracji.
Po początkowym „rozpoznawaniu” powieść wciąga. Polecam.
Pierre-Henry Gomont
Tłumaczenie: Maria Mosiewicz
Twierdzi Pereira
Mucha Comics 2018
Twierdzi Pereira to doskonały komiks, świetnie wydany, który jest adaptacją
powieści genialnego włoskiego pisarza (miłośnika Portugalii) Antonia
Tabucchiego. Tytułowy Pereira jest starzejącym się redaktorem, który jest też
obserwatorem reżimu Salazara umacniającego się w Portugalii. Jest upalne lato
1939 roku, a w Lizbonie trwają strajki i ogólne niezadowolenie społeczne oraz
strach przed jutrem podsycany wydarzeniami w Hiszpanii, opanowanej przez wojska generała
Franco.
Pereira, dotąd niemy obserwator wydarzeń, pogrążony w
literaturze i wspomnieniach, w pewnym momencie znajduje się w sytuacji, która
pozwala na postawienie pytania, jak czytamy na okładce książki, czy zwykły szary
człowiek jest w stanie cokolwiek zdziałać w obliczu rodzącej się dyktatury. Bodźcem do działania jest spotkanie z dwojgiem młodych ludzi, a cała sytuacja,
w której znalazł się Pereira, przyprawia o dreszcze.
Pascal Garnier
Tłumaczenie: Gabriela Hałat
Teoria pandy
Claroscuro 2018
Ta książka to raczej niewielki bonus w tym zestawieniu,
bowiem ani jej autor nie jest Portugalczykiem, ani akcja nie dzieje się w Portugalii. Główny bohater, Gabriel, przybywa do niewielkiego francuskiego miasteczka w Bretanii i zaprzyjaźnia się z José, właścicielem lokalu o nazwie
Faro. Okazuje się, że jest on Portugalczykiem właśnie z Faro, tęskniącym za
rodzinnymi stronami. Ożenił się jednak z kobietą stąd i tu założył portugalską
restaurację, w której można zjeść bacalhau, pojawiają się też inne akcenty portugalskiej
kuchni. I choć sama historia opisana w powieści do wesołych raczej nie należy,
polecam książkę, bo to kawałek bardzo dobrej literatury.
Komentarze
Prześlij komentarz