Przejdź do głównej zawartości

Leonor Andarde - "Há um mar que nos separa" portugalską propozycją na 60. Konkurs Piosenki Eurowizji w Wiedniu

Leonor Andarde (źródło zdjęcia tutaj)

W tym roku odbędzie się 60. Konkurs Piosenki Eurowizji, w związku z ubiegłoroczną wygraną Austrii – we Wiedniu. Terminy tegorocznych występów to 19, 21 (półfinały) i 23 maja (finał). Reprezentantka Portugalii wystąpi 21 maja podczas drugiego dnia półfinałów i jeśli zakwalifikuje się do finału – także 23 maja.
Portugalska telewizja RTP (Rádio e Televisão de Portugal) przystąpiła do konkursu w 1964 r. Kilkakrotnie reprezentanci stacji nie przystąpili do konkursów, m.in. w 2013 r. Rok temu mogliśmy już kibicować reprezentującej Portugalię Suzy, która wykonała utwór Quero ser tua zajmując 11. miejsce w półfinałach i tym samym nie dostając się do finału.
W tym roku Portugalię będzie reprezentowała młoda piosenkarka Leonor Andarde, uczestniczka ostatniej edycji programu The Voice Portugal, która gra też w serialu Água de Mar nadawanym przez RTP1. Będzie walczyć z innymi europejskimi artystami, w tym reprezentantką naszej telewizji Moniką Kuszyńską, popową piosenką Há um mar que nos separa. Ciekawostką jest to, że jako jedna z nielicznych portugalska wokalistka będzie śpiewać w swoim ojczystym języku, a nie tak jak większość w łatwym angielskim. Sami oceńcie czy ma szansę.


Nie wiedzieć czemu, dotąd żaden portugalski artysta nie stanął na podium podczas konkursu . Najwyższą pozycję, 6., osiągnęła w 1996 r. Lúcia Moniz wykonując utwór O meu coração não tem cor. To było w tym samym czasie, gdy Polskę reprezentowała Kasia Kowalska.
Współcześnie status i forma festiwalu jest taka, że wszystko mi jedno kto tam występuje, i które zajmuje miejsce, ale przecież jeszcze kilkanaście lat temu był to całkiem porządny festiwal, podczas którego liczył się talent artysty. A Portugalię reprezentowali wybitni, m.in. Paulo de Caralho (1974), Carlos do Carmo (1976), Dulce Pontes (1991) czy wreszcie w 1994 r. Sara Tavares – w tym samym roku, w którym do konkursu przystąpiła Polska reprezentowana przez Edytę Górniak. Osobiście miałbym problem by zdecydować, która z piosenek – Chamar a música czy To nie ja – zasłużyła na 1. miejsce. Tymczasem Sara była 8., a Edyta Górniak 2.
Poniżej kilka eurowizyjnych występów, a szersze omówienie eurowizyjnej piosenki portugalskiej postaram się stworzyć w przyszłości.










Etykiety

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ...
2 komentarze
Czytaj więcej

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Biblioteca Joanina w Coimbrze

Główne wejście do biblioteki Biblioteca Joanina wchodzi obecnie w skład uniwersyteckiej Biblioteki Głównej w Coimbrze (napiszę o niej osobny post w przyszłości). Jest usytuowana w zabytkowym kompleksie uniwersyteckim – stojąc w bramie jest to charakterystyczny budynek narożny  na wprost po lewej stronie, doskonale oznaczony na mapkach. Udało mi się, i moim koleżankom, zwiedzić ją z indywidualnym przewodnikiem w ramach naszej czerwcowej wizyty w bibliotece uniwersyteckiej w ramach programu Erasmus. To była moja druga wizyta w tym miejscu – za pierwszym razem zabytkowa biblioteka była z jakiegoś powodu zamknięta (nie pamiętam już, jaka była przyczyna) i nie udało mi się wejść do środka. Biblioteca Joanina, zwana inaczej Casa da Livraria jest najbardziej znaną i najznakomitszą z portugalskich bibliotek. Prace budowlane rozpoczęto w 1717 roku i były kontynuowane podczas kadencji kolejnych rektorów: Dom Nuno da Silva Tales II, Dom Pedro de Baena i Dom Francisco Carneiro ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej