Przejdź do głównej zawartości

International Wine Chellenge dla portugalskiego wina Campolargo 2011

O nagrodzie dla portugalskiego białego wina Campolargo z rocznika 2011 dowiedziałem się podczas przypadkowego oglądania wiadomości na RTP International (dostępnej m.in. na nc+ oraz na Polsacie Cyfrowym). Od razu rozpocząłem poszukiwania, ale raczej wino to nie jest u nas dostępne. Przynajmniej na razie. Pewnie i tak byłoby nie na moją kieszeń, zwłaszcza teraz, po zdobyciu nagrody International Wine Chellenge 2014, ale kto wie... Na pewno rozejrzę się za nim podczas wrześniowego pobytu w Portugalii.
Producentem trunku jest Manuel dos Santos Campolargo, Herdeiros. Wino powstaje w Bairrada. Jak wynika z opisu na stronie producentaInternational Wine Chellenge, wino jest białe, bez dodatku cukru, ma 12.5% alkoholu. Pieprzny posmak nerkowca kręci w nosie, podtrzymywany przez nutę dębu i cytrynowych przypraw. Ponadto wino jest mięsiste, pełne, zaokrąglone i kremowe (pewnie znawcy wina parskają na takie określenia), a jego czysta i skoncentrowana kwasowość do końca zapewnia świeży smak.
Pola uprawne z winnicami, z których powstało Campolargo 2011, to 110 ha Quinta de S. Mateus w S. Lourenço do Bairro oraz 60 ha Quinta de Vale de Azar w Arcos. Są to piaszczysto-gliniaste gleby z dodatkiem wapiennych. Pierwsze wino w winnicy wyprodukował dziadek (i pradziadek) dzisiejszych właścicieli, Martinho, w latach 20. XX w. Natomiast pierwsze wino Campolargo powstało w roku 2000, a nowa piwnica dla tego wina została wybudowana w 2004 r.
Winnicę można odwiedzać w grupach bądź indywidualnie, trzeba tylko wcześniej zapowiedzieć wizytę; prowadzony jest też dom gościnny, w którym można przenocować (www.casademogofores.com). No i oczywiście odbywają się degustacje trunków produkowanych w gospodarstwie.
Link do tvi24 z ogłoszeniem zwycięzcy International Wine Chellenge 2014: www.tvi24.iol.pt/videos/video/14169768/1.




Zdjęcia pochodzą ze strony www.campolargovinhos.com.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og