Przejdź do głównej zawartości

Carlos do Carmo laureatem Grammy Awards!!


Wybitny portugalski artysta fado Carlos do Carmo obchodził w ubiegłym roku 50 lat działalności artystycznej. A w tym roku, kilka dni temu, ogłoszono, że zostanie mu przyznana nagroda Grammy za całokształt działalności. To świetna wiadomość, która i mnie ucieszyła, bo uwielbiam słuchać lirycznego fado w wykonaniu Carlosa do Carmo. Wiadomość ucieszyła także Portugalczyków, w tym tamtejszych artystów, którzy po kolei gratulowali wielkiemu Carlosowi nagrody, nazywając go słusznie mistrzem. Nie mam pewności, ale jest to chyba pierwszy artysta fado i chyba pierwszy Portugalczyk, któremu przyznano to wyróżnienie. Na stronie http://pt.euronews.com czytamy, że jego muzyka jest połączeniem charakterystycznego głosu z brazylijską bossa novą i francuskim popem co czyni go rozpoznawalnym i jednym z najbardziej znanych głosów portugalskich. Jest zaliczany do największych śpiewaków fado swojej generacji, a talent muzyczny odziedziczył po matce Lucílii do Carmo, legendarnej fadiście.
Urodził się w lizbońskiej Mourarii 21 grudnia 1939 roku. Pierwsze nagrania i występy Carlosa do Carmo to rok 1963, co daje 50-lecie działalności artystycznej w ubiegłym roku. Z tej okazji firma fonograficzna Universal Music Ltd. wydała reedycję wszystkich albumów artysty – udało mi się zaopatrzyć w niektóre z nich. Wsród największych „przebojów” wymieniane są Lágrimas de Orvalho, moja ulubiona Lisboa Menina e Moça (dostępna na kompilacji Marcina Kydryńskiego Siesta 9) i równie piękna Canoas do Tejo. Poniżej dwa utwory, do których zamiast teledysków dołączono fotografie z widokami Lizbony.


Lisboa Menina e Moça

Os putos

Etykiety

Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ...
2 komentarze
Czytaj więcej

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Biblioteca Joanina w Coimbrze

Główne wejście do biblioteki Biblioteca Joanina wchodzi obecnie w skład uniwersyteckiej Biblioteki Głównej w Coimbrze (napiszę o niej osobny post w przyszłości). Jest usytuowana w zabytkowym kompleksie uniwersyteckim – stojąc w bramie jest to charakterystyczny budynek narożny  na wprost po lewej stronie, doskonale oznaczony na mapkach. Udało mi się, i moim koleżankom, zwiedzić ją z indywidualnym przewodnikiem w ramach naszej czerwcowej wizyty w bibliotece uniwersyteckiej w ramach programu Erasmus. To była moja druga wizyta w tym miejscu – za pierwszym razem zabytkowa biblioteka była z jakiegoś powodu zamknięta (nie pamiętam już, jaka była przyczyna) i nie udało mi się wejść do środka. Biblioteca Joanina, zwana inaczej Casa da Livraria jest najbardziej znaną i najznakomitszą z portugalskich bibliotek. Prace budowlane rozpoczęto w 1717 roku i były kontynuowane podczas kadencji kolejnych rektorów: Dom Nuno da Silva Tales II, Dom Pedro de Baena i Dom Francisco Carneiro ...
Prześlij komentarz
Czytaj więcej