Przejdź do głównej zawartości

Maria Ana Bobone zaśpiewa 20 stycznia 2026 r. w Chorzowie - przegląd dyskografii Artystki

Maria Ana Bobone świętuje w tym roku 30-lecie kariery muzycznej, a 20 stycznia 2026 roku będzie celebrować  jubileusz także na organizowanym przez nasze Stowarzyszenie koncercie Fado na Śląsku w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. Jest jednogłośnie uznawana za jedną z najlepszych artystek fado swojego pokolenia.

Artystka w wieku siedmiu lat zaczęła naukę gry na fortepianie, potem ukończyła studia z gry na fortepianie i śpiewu, a równocześnie także dziennikarstwo. Na zaproszenie João Bragi zaczęła śpiewać fado. Jej nagrania od lat 90. XX w. zaczęły się pojawiać na różnych kompilacjach fado, a jej własny debiutancki album Nome de Mar ukazał się w 2006 r. Artystka przez 30 lat kariery dała się poznać nie tylko jako wyśmienita nagradzana wokalistka, ale także kompozytorka i autorka tekstów, grająca na fortepianie i gitarze. Maria Ana koncertowała na całym świecie, m.in. w Danii, Hiszpanii, Szwajcarii, Brazylii, Francji, Stanach Zjednoczonych, Włoszech, Holandii, Katarze czy Watykanie. W Lizbonie można jej posłuchać w Clube de Fado.

 

Luz Destino

Luz Destino to wyjątkowy projekt kompozytora i klawiszowca João Paulo oraz portugalskiego gitarzysty Ricardo Rochy, który prezentuje tradycyjną pieśń fado z Lizbony śpiewaną przez Marię Anę w stylu barokowym. Dodatkowo na płycie znajdują się autorskie utwory zarówno Ricardo, jak i João Paulo. Tradycyjne instrumenty w zupełnie nowoczesnej oprawie, nagrane w lizbońskiej katedrze. Album ten zyskał natychmiastowe uznanie w Portugalii, będąc jednym z czterech albumów nominowanych w 1996 roku do prestiżowej portugalskiej nagrody muzycznej Globos de Oro.

 

Senhora da Lapa

Senhora da Lapa to efekt niesamowitej muzycznej współpracy Marii Anny Bobone, Joao Paulo Estevesa da Silvy, Ricardo i gościa specjalnego, Petera Epsteina. Nagranie powstawało przez 14 miesięcy w imponujących wnętrzach lizbońskiej katedry – ciekawostką jest to, że informacja o miejscu nagrania nie została podana na okładce płyty, bo poprosiły o to władze Sé.


Nome de Mar

Nome de Mar to eksploracja muzycznych preferencji Marii Any, od tradycyjnego fado po muzykę bardziej współczesną, od pieśni religijnych po muzykę wokalną, a wszystko to połączone w wyjątkowy projekt. Nagrane w magicznym otoczeniu kościoła w sercu Lizbony, pieśni odbijają się echem starożytnej tradycji bezpośrednio w sercach słuchaczy.

Napisany specjalnie dla Marii Any Bobone wiersz Manuela Alegre Meu Nome é Nome de Mar był mottem i inspirującą siłą tej niesamowitej kompilacji różnorodnych stylów, a wszystko to połączone krystalicznie czystym głosem Artystki i znakomitym zespołem muzycznym: Ricardo Rocha (gitara portugalska), Carlos Manuel Proença (Viola de Fado), Marino de Freitas (bas) i João Paulo Esteves da Silva (fortepian). Gościnnie na płycie zaśpiewali Filipa Pais, Vozes Privadas i Tetvocal.

🎧posłuchaj na Spotify


Presente de Natal

Bożonarodzeniowy album Marii Any Bobone.

🎧posłuchaj na Spotify

Fado & piano

Innowacyjny projekt, w którym Maria Ana Bobone akompaniuje sobie na fortepianie, wykonując własne kompozycje oraz nadając interpretowanym przez siebie tradycyjnym utworom fado inny charakter. Nawiązując do dawno zapomnianej tradycji, gdy fado akompaniowano również na fortepianie, projekt ten starannie oddaje ducha portugalskiej muzyki fado i pieśni tradycyjnych, nadając jej łagodniejszą i przyjemniejszą atmosferę oraz rozszerzone poczucie przestrzeni i harmonii. Wszystkie aranżacje i szczegóły techniczne zostały starannie opracowane z pomocą producenta Rodrigo Serrão, który pomógł wydobyć wyjątkowość fado, z całą jego intencją i emocjami, prostą, ale i wyjątkową estetyką, tworząc nową i oryginalną muzyczną muzyczną historię.

Poza fortepianem na płycie usłyszymy gitarę portugalską i kontrabas, a wśród twórców znalazły się takie znakomitości, jak  Pedro Caldeira Cabral (gitarzysta i kompozytor) czy Fernando Pinto do Amaral (nagradzany poeta i autorytet akademicki).

🎧posłuchaj na Spotify


Smooth

Na album Smooth Maria Ana sama skomponowała większość utworów, na chwilę odchodząc od fado i zamieniając portugalską gitarę na gitary elektryczne odsłaniając tym samym dotąd nieznaną publiczności artystyczną stronę. Zaskakującym rezultatem jest krążek, który wyniósł Marię Anę na nowy poziom jako jedną z najwybitniejszych i najbardziej wyjątkowych portugalskich artystek.

Odwołując się do tak różnych języków muzycznych, jak jazz, country, a nawet pop/rock, Marii Anie Bobone wciąż udaje się zachować poetycki obraz fado w niektórych tematach, nawet w języku angielskim, poprzez teksty Rodriga Serrão, producenta, z którym utrzymuje jedną z najbardziej udanych współpracy w muzyce portugalskiej od czasu „Fado & Piano”.

Smooth to zdecydowanie wyjątkowy album, zarówno ze względu na jakość, jak i pozytywny wydźwięk, jaki nabiera, inspirując globalną sprawę – walkę z białaczką.

 

Maria Ana

Na siódmym albumie artystka ujawnia więcej o sobie, swojej tożsamości i inspiracjach. Maria Ana zawsze poszukiwała odrębnej ścieżki w świecie fado i akompaniując sobie na fortepianie, nadaje swojemu podejściu do tego gatunku coraz bardziej osobisty i oryginalny charakter. Podążając śladami swojego poprzedniego albumu, Fado & piano, rozwija i pogłębia swoje podejście, będąc autorką niektórych kompozycji i aranżacji, bliższych językowi fado. Album ten cechuje się również charakterystyczną dla niej poetycką dbałością, śpiewając utwory Fernanda Pessoi, Henrique Segurado, Fernandy de Castro, Davida Mourão Ferreiry i Joany Alegre.

🎧posłuchaj na Spotify

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ...

Biblioteca Joanina w Coimbrze

Główne wejście do biblioteki Biblioteca Joanina wchodzi obecnie w skład uniwersyteckiej Biblioteki Głównej w Coimbrze (napiszę o niej osobny post w przyszłości). Jest usytuowana w zabytkowym kompleksie uniwersyteckim – stojąc w bramie jest to charakterystyczny budynek narożny  na wprost po lewej stronie, doskonale oznaczony na mapkach. Udało mi się, i moim koleżankom, zwiedzić ją z indywidualnym przewodnikiem w ramach naszej czerwcowej wizyty w bibliotece uniwersyteckiej w ramach programu Erasmus. To była moja druga wizyta w tym miejscu – za pierwszym razem zabytkowa biblioteka była z jakiegoś powodu zamknięta (nie pamiętam już, jaka była przyczyna) i nie udało mi się wejść do środka. Biblioteca Joanina, zwana inaczej Casa da Livraria jest najbardziej znaną i najznakomitszą z portugalskich bibliotek. Prace budowlane rozpoczęto w 1717 roku i były kontynuowane podczas kadencji kolejnych rektorów: Dom Nuno da Silva Tales II, Dom Pedro de Baena i Dom Francisco Carneiro ...

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena ...