Przejdź do głównej zawartości

Biblioteca Municipal Palácio Galveias w Lizbonie


Biblioteca Municipal Palácio Galveias to jedna z filii Biblioteki Miejskiej w Lizbonie. Nie jest to jednak zwyczajna filia, bo jak sama nazwa wskazuje, mieści się ona w dawnym XVII-wiecznym pałacu Galveias. Kilka lat temu siedziba przeszła gruntowny remont i od 2017 roku cieszy oczy odwiedzających. A jest ich sporo, bo oprócz tych, którzy przychodzą tam pracować, mnóstwo osób po prostu zwiedza, co nie dziwi - w bibliotece są przepiękne wnętrza, wspaniałe azulejos i kunsztownie zdobione sufity.
Sam budynek uchodzi za jeden z najpiękniejszych XVII-wiecznych pałaców szlacheckich w Lizbonie. Zbudowano go w połowie XVII stulecia dla Marqueses de Távora, potem w 1759 roku przejęło go państwo w wyniku słynnego procesu Távoras (wywołanego próbą zabójstwa króla D. José I). W 1801 roku trafił w ręce D. João de Almeida de Melo e Castro, piątego hrabi Galveias, który m.in. odrestaurował swoją nową rezydencję, a następnie sprzedał. Nowym nabywcą był niejaki Braz Simão.

Atrium

Gmina Lizbona weszła w posiadanie budynku w 1928 roku. Pierwszym pomysłem było umieszczenie tam biblioteki publicznej. Działała ona nieprzerwanie do wspomnianego remontu, który rozpoczął się w 2015 roku. Podczas remontu zwiększono powierzchnię użytkową o ok. 700 m2 i obecnie jest tam 220 miejsc w czytelniach różnego typu. Remont kosztował 2,5 miliona euro.


Pałac jest idealnie symetryczny, w kształcie litery U zamkniętej ścianą w której znajduje się brama z bogatymi zdobieniami heraldycznymi w manierystycznym stylu z wyróżniającym się herbem Lizbony. Utworzony w ten sposób rodzaj kwadratowego dziedzińca stanowi imponujące wejście do pałacu, a cały zabieg był potem często naśladowany w innych rezydencjach. Prace renowacyjne i proces użytkowania budynku zmieniły wnętrze w stosunku do oryginału z XVII wieku, z wyjątkiem atrium, które oddaje pierwotny stan pomieszczenia. Również obecny wygląd zewnętrzny pałacu nawiązuje do oryginalnych zdobień i wykończeń.


Za biblioteką znajduje się ogólnodostępny ogród Jardim do Palácio Galveias czynny w godzinach otwarcia znajdującego się tam kiosku-kawiarni. Na cokołach zainstalowano osiem popiersi z początkowych lat pałacu. Z innych dzieł sztuki – na południowej ścianie znajduje się panel z azulejos Efígies dos Reis Portugueses (Wizerunki królów Portugalii), jest też rzeźba Carlosa Nogueiry Nunca mais olhaste o céu (Nigdy więcej nie spojrzałem w niebo) z 1997 roku.

Biblioteka znajduje się przy Campo Pequeno, można tam dojechać metrem (stacja Campo Pequeno) lub autobusami nr 738, 727, 783. Biblioteka ma swoje konto na Facebooku.








Jardim Palácio Galveias (źródło zdjęcia tutaj)


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og