Przejdź do głównej zawartości

Co czytać w wolnym czasie, czyli nowości portugalskie na naszych półkach

Dawno nie pisaliśmy o książkach, a znowu kilka się zebrało w domowej biblioteczce. Nie wszystkie są nowe, ale wszystkie warte uwagi. A że teraz mamy więcej czasu na czytanie, być może znajdziecie coś dla siebie. Większość ze wspomnianych niżej pozycji to raczej propozycje poważniejsze (nawet naukowe), jednak wierzymy, że nie bedzie to dla Was przeszkodą w zagłębieniu się w lekturze :)



Poezje zebrane. Ricardo Reis  

Fernando Pessoa
Przekład Wojciech Charchalis
Lokator 2019

Ricardo Reis to jeden z heteronimów Farnanda Pessoi, a prezentowany zbiór stanowi bodajże całość jego poezji. Tom podzielono na Ody – księga pierwsza (poumerowane od I do XX) i Ody i inne wiersze (169 wierszy). Z przedmowy Ewy Łukaszyk dowiadujemy się sporo o Ricardo Reisie i heteronimach Pessoi w ogóle, poznajemy sporo szczegółów z jego życia, istotnych przy powstawaniu poezji. O samych wierszach też można przeczytać, jednak sama poezja nie zawiedzie miłośników Pessoi – wręcz przeciwnie – to wisienka na torcie wydanych dotąd w Polsce wierszy mistrza z Portugalii.





Mgławica Pessoa. Literatura portugalska od romantyzmu do współczesności
Ewa Łukaszyk
Ossolineum 2019

Jak czytamy na ostatniej stronie okładki, literatura portugalska jest niejako przeciwieństwem Portugalii, którą znamy z albumów i kart przewodników turystycznych i trudno się z tym nie zgodzić. Czytamy również, że Mgławica Pessoa jest kluczem do zrozumienia Portugalii i jej problemów. Jeśli czytaliście przynajmniej niektóre portugalskie książki wydane Polsce, ta pozycja może być dla Was. Jeśli nie czytaliście, być może Was zachęci albo podpowie, od czego zacząć lekturę. Jednak nie jest to pozycja z serii lekkich, łatwych i przyjemnych i nie wszyscy przez nią przebrną, warto jednak spróbować. Zachęcają już tytuły niektórych rozdziałów, z Saudae na czele. Jeśli czytaliście książki choćby José Luísa Peixoto, Afonso Cruza, José Marii Eça de Queirós, António Lobo Antunesa, Gonçalo M. Tavaresa czy w końcu José Saramago, znajdziecie tu coś dla siebie.



Fenomen fado na przykładzie Polski. Poetyka i performance
Nina Pielacińska
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego 2018

Ciekawa pozycja, która ukazała się już jakiś czas temu. Doskonała lektura przede wszystkim dla miłośników fado, którzy chcą się dowiedzieć czegoś więcej o tym gatunku lub skonfrontować swoją wiedzę z tą zawartą w książce. Znajdziemy tu i wprowadzenie z historią gatunku, bardziej naukowe rozważania o fado, w tym typologię pieśni ze względu na budowę stroficzną, formę muzyczną i na miejsce powstania. Ogromnym plusem mogą być dla Was pojawiające się w tekście tłumaczenia najbardziej znanych, i tych nieco mniej, utworów fado, a także sylwetki artystów polskiego fado – zaliczono tu do nich Marzenę Nieczuja Urbańską, João de Sousę, Kingę Rataj i Natalię Juśkiewicz.





„Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie
Magdalena Bąk, Lidia Romaniszyn-Ziomek
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 2016

Zbiór siedmiu szkiców dotyczących głównie polskich tekstów wchodzących w różnego rodzaju relacje z literaturą, sztuką i kulturą portugalską. Autorki „wydobywają” najbardziej interesujące przykłady polsko-portugalskich związków literackich i robią to bardzo udanie. Jak czytamy we wstępie, autorki chcą nam opowiedzieć o Portugalii wyczytanej z dzieł polskich autorów tworzących od XIX wieku do współczesności. W tym celu odkrywają dla czytelnika zaskakujące spostrzeżenia i nieoczekiwane komentarze, tworząc bardzo ciekawą publikację i przybliżając nieco Portugalię do Polski. Do kupienia tutaj.




Camões i smak sardynek. Dziewiętnastowieczne polskie relacje z podróży do Portugalii
Magdalena Bąk
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego 2019

Kolejna pozycja Magdaleny Bąk, tym razem skupiająca się na polskich tekstach z XIX wieku traktujących o podróżach do Portugalii. Mimo iż w tamtym okresie Portugalia od Polski była w pewnym sensie dużo bardziej odległa, Polacy podróżowali do tej dalekiej krainy, a niektórzy z nich na szczęście opisywali swoje wrażenia (lub ich brak), dzięki czemu możemy poznać, za pośrednictwem autorki, ówczesne zwyczaje, wrażenia w zderzeniu dwóch rzeczywistości i sposoby podróżowania. Poznajemy zapiski m.in. Karola Dembowskiego, Adolfa Pawińskiego czy Wincentego Lutosławskiego. Jeden z tekstów zahacza nawet o Maderę, która wydaje się być jeszcze bardziej nierealna podróżniczo w tamtym czasie. Do kupienia tutaj.



Moich 30 lat z Amálią Rodrigeus. Opowiada Estrela Carvas
Wspomnień wysłuchała i spisała je Maria Inês de Almmeida
Tłumaczenie i przypisy Grażyna Jadwiszczak
Biblioteka Iberyjska 2019

Prawdziwa gratka dla fanów królowej fado. Opowieści przyjaciółki i asystentki Amálii, która spędziła ze swoją idolką 30 lat życia mieszkając w jej domu, asystując przy organizacji koncertów i spędzając z nią czas wolny. Dzięki tym opowieściom czytelnicy dowiedzieli się wielu nieznanych dotąd faktów z życia Amálii, nawet tego zawodowego. Historia tej znajomości zaczyna się w Angolii, gdzie przeprowadzili się rodzice Estreli, i gdzie... nie poszła ona na swój pierwszy koncert Amálii, którą ubóstwiała już jako dziecko. Z opowieści Estreli dowiecie się, jak to Amalia chciała być tancerką, jak wielkim nałogiem było dla niej palenie papierosów i… picie herbaty. Przy czym najchętniej zasypiała, dlaczego kradła kwiaty z cudzych ogrodów i do kogo lubiła się modlić. Dodatkowo książka opatrzona jest archiwalnymi zdjęciami bohaterek. Do kupienia tutaj.



The Lisbon Studio. Antologia
Różni autorzy
Tłumaczenie Jakub Jankowski
Timof Comics 2019

Wydanie to jest zapewne gratką dla fanów komiksu portugalskiego, którego w Polsce nie wydaje się zbyt dużo. Antologia zawiera wybrane komiksy, które ukazały się w czterech numerach wydawanej w Portugalii The Lisbon Studio Series. Prace większości autorów zawartych tu komiksów były już w Polsce publikowane w innych tomach, jednak taki zestaw pojawia się po raz pierwszy. Wśród autorów znaleźli się Filipe Andrade, Ricardo Cabral, Nuno Duarte, Joana Afonso, Nuno Saraiva, Pedro Moura, João Tércio i Marta Teives.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og