my lisbon story

  Tegoroczna, jedenasta już edycja festiwalu fado Santa Casa Alfama odbyła się 29 i 30 września. Była to jak zwykle spora dawka muzyki fado, jednak w nieco innej niż zazwyczaj w Lizbonie oprawie. Większość koncertów odbywała się na specjalnie przygotowanych scenach, przeważnie większych niż w tradycyjnych domach fado no i przede wszystkim artyści nie występowali akustycznie. Taka jest idea festiwalu i podobnie odbywa się to każdego roku. To świetna muzyczna uczta z mnóstwem koncertów, które można wybierać zgodnie z upodobaniami. Zdecydowanym minusem festiwalu jest jednak niemożność wzięcia udziału we wszystkich, a nawet w większości z nich, bowiem sporo wydarzeń odbywa się w tym samym czasie. Poniższa fotorelacja skupia się zatem na koncertach na głównej scenie, z wyjątkiem pierwszych zdjęć (artyści z Mesa dos Frados), które zostały wykonane na dachu terminalu dla statków pasażerskich. Autorem fotografii jest Krzysztof Rosenberger. „Casa de Fado” – „Mesa dos Frades” – Ana Sofia Va...

  źródło zdjęcia tutaj W tym roku obchodzimy 100. urodziny Nat á lii Correi , portugalskiej poetki, ale także pisarki, działaczki  czy parlamentarzystki. Urodziła się 13 września 1923 roku (a więc dokładnie jutro obchodziłaby 100. urodziny), a zmarła na atak serca 16 marca 1993 roku, pół roku przed siedemdziesiątymi urodzinami. To wyjątkowa postać w literaturze portugalskiej, ważny głosem antyfaszystowskiego ruchu oporu, wysoko ceniony za odwagę obywatelską i obronę wartości, w które wierzyła. Jako działaczka, N á talia Correia była organizatorką spotkań literackich, artystycznych i politycznych w swoim barze Botequim w Lizbonie. W 1966 roku skazano ją nawet na trzy lata więzienia w zawieszeniu za publikację tomu Antologia da Poesia Portuguesa Erótica e Satírica . Była jednak przede wszystkim świetną poetką, której utwory były i nadal są wykorzystywane jako teksty utworów muzycznych, dlatego, jeśli słuchacie muzyki portugalskiej, pewnie otarliście się o niektóre z nich, na...

Retornados Iwony Słabuszewskiej-Krauze otrzymałem od Autorki i Wydawcy niemal natychmiast po wydaniu książki, zaraz potem ją przeczytałem prawie jednym tchem. Nie zdążyłem jednak od razu napisać o powieści, co nadrabiam teraz. Zresztą może to dobra okazja do przypomnienia o książce dla tych, którzy z jakiegoś powodu jeszcze o niej nie słyszeli. A naprawdę warto ją przeczytać, bo to bardzo dobrze a jednocześnie przystępnie dla każdego napisane historie retornados – osób powracających do Portugalii z likwidowanych kolonii. Jednak historia Irene opisana w powieści rozpoczyna się już w 1940 roku, gdy kobieta trafia do Lizbony uciekając przed wojną za ocean. Jej losy potoczą się jednak inaczej niż by chciała, spotyka bowiem Eduardo, przystojnego inżyniera, i związek z nim odegra w życiu Irene kluczową rolę, a wydarzenia doprowadzą do 1975 roku i powracających z kolonii Portugalczyków. Losy Branki i jej mamy poznajemy w 1975 roku, gdy kończy się ich poukładane i całkiem beztroskie ...

Już w tym tygodniu, 20 lipca rozpoczyna się kolejna edycja festiwalu filmowego Nowe Horyzonty . Tradycyjnie od wielu lat impreza odbywa się we Wrocławiu, jednak dla osób, które nie mogą dotrzeć do stolicy Dolnego Śląska mamy dobrą wiadomość – istnieje możliwość oglądania filmów on-line, a w tej formie festiwal będzie trwał aż do 8 sierpnia 😊 To jest też bardzo dobra wiadomość dla miłośników Portugalii i portugalskiego kina – filmy z Portugalii rzadko są pokazywane w polskich kinach czy nawet na przeglądach i festiwalach, a na tegorocznych Nowych Horyzontach możecie zobaczyć ich całkiem sporo, przede wszystkim w sekcji Focus na Portugalię , ale też w innych blokach, o czym przeczytacie poniżej. A co zobaczycie w sekcji Focus na Portugalię? Jak czytamy na stronie festiwalu, to dwadzieścia tytułów krótko- i długometrażowych, wyjętych z bogatej kinematografii tego niewielkiego kraju o skomplikowanej historii. „Pokazywane w Polsce premierowo (sic!) mają zachęcić publiczność do dalszych...