Lalki z Santo Aleixo - Bonecos de Santo Aleixo w Warszawie na 10. Międzynarodowym Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych „Lalka też Człowiek” (19.10.2015)

Lalki z Santo Aleixo (źródło zdjęcia tutaj)

W Warszawie trwa właśnie X Międzynarodowy Festiwal Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych „Lalka też Człowiek”. Festiwal właściwie powoli zmierza ku końcowi, rozpoczął się bowiem 11 października, a jego zakończenie planowane jest na 20 października − o 20.30 przewidziane jest ogłoszenie werdyktów międzynarodowego Jury X Międzynarodowego Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych „Lalka też Człowiek” oraz Międzynarodowego Konkursu Filmów Animowanych Młodych Twórców połączone z wręczeniem dodatkowych nagród. Po ceremonii zaprezentowane zostaną nagrodzone filmy animowane.
Zanim jednak zakończenie, 19 października w Instytucie Teatralnym zostanie pokazane przedstawienie, które do Warszawy przyjechało z Centro Dramático z Évory (CENDREV). W Bonecos de Santo Aleixo, jak czytamy na stronie Festiwalu, „las i kwiaty pełnią rolę materiału budulcowego, który zastępuje tradycyjnie pojmowaną scenę. To pewnego rodzaju miniatura z kurtyną sceniczną, scenografią naniesioną na karton oraz swoim własnym oświetleniem w postaci świecy olejnej”.
W przedstawieniu artyści wykorzystują lalki wykonane z drewna i korka (znanego wszystkim towaru eksportowego z Alentejo) o wymiarach od 20 do 40 cm. Ich kostiumy są zaprojektowane w ten sposób, by od razu można było odgadnąć charakter postaci, które opowiadają historie przy akompaniamencie gitary portugalskiej. Te tradycyjne marionetki alenteżańskie swoją nazwę zawdzięczają miastu, z którego pochodzą - Santo Aleixo. Na warszawski festiwal przyjadą dzięki wsparciu Instytutu Camõesa.

Lalki z Santo Aleixo
10. Międzynarodowy Festiwal Teatru Lalek i Animacji Filmowych dla Dorosłych
19 października 2015 r., godz. 20.00−21.30

Instytut Teatralny, ul. Jazdów 1

Lalki z Santo Aleixo (źródło zdjęcia tutaj)

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

Czytaj więcej

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Czytaj więcej

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og

Czytaj więcej

my lisbon story

Szukaj na tym blogu