my lisbon story

Historia Fado to niezwykła pozycja książkowa, zwłaszcza jeśli chodzi o nasz rynek. niezwykła przez sam fakt, że została przetłumaczona na język polski. Słowa pochwały należą się wydawcy za podjęcie się wydania tej niezwykle cennej jeśli chodzi o wiedzę na temat fado książki. Tym bardziej cennej u nas, gdzie ten gatunek nie jest jakoś super powszechny, a wiadomości o nim są jeszcze skromniejsze. A właściwie były, bo zaległości nadrabia dzieło portugalskiego badacza gatunku Rui Vieiry Nery . Wydanie, które ukazało się w Polsce nakładem Wydawnictwa Replika jest tłumaczeniem drugiego wydania portugalskiego z roku 2012, poprawionego i uzupełnionego. Pierwsze ukazało się w Portugalii w 2004 roku. Drugie wydanie zostało opatrzone wstępnym rozdziałem zatytułowanym Osiem lat później 2012 . Autor w skrócie charakteryzuje w nim panoramę fado na tle portugalskiego społeczeństwa w pierwszej dekadzie XXI w., która w pierwszym wydaniu w zasadzie nie mogła być omówiona, nie licząc trzech pierw

Mija już pół roku od ukazania się płyty Mundo , ale jakoś dotąd nie udało mi się o niej napisać (jedynie wspominałem o niej w zestawieniu portugalskich nowości płytowych tutaj ). Pomyślałem, że jednak nadrobię zaległości, zwłaszcza że w przyszłym miesiącu Mariza przyjedzie do Krakowa na koncert. Mundo ukazała się po pięciu latach od poprzedniej studyjnej płyty Fado Tradicional i rok po kompilacji Best of… W zapowiedziach albumu Mariza wielokrotnie podkreślała, że będzie to płyta zupełnie inna niż jej wcześniejsze muzyczne dokonania. Płyta miała zawierać utwory, które nie są tradycyjnym fado, a na pewno nie miały przeważać. Mariza nastawiała się na muzykę świata, będącą wypadkową jej podróży, doświadczeń życiowych i muzycznych. Sam słyszałem takie zapewnienia podczas koncertu w Londynie rok temu (16.03.2015 r., pisałem o nim tutaj ), dlatego też nie zdziwiła mnie zawartość Mundo , za to wszystkie zarzuty wobec Marizy – owszem. Rozumiem, że można żałować, że taka artystka, z takim

Daniel Jonas (źródło zdjęcia tutaj ) Daniel Jonas jest portugalskim poetą z Porto. Tam się urodził w 1973 roku, i tam mieszka i pracuje jako nauczyciel. Oprócz nauczania i poezji zajmuje się też dramatem i tłumaczeniami. Jest autorem przekładów na portugalski dzieł Miltona, Waugha, Pirandella, Huysmansa, Audena, Berrymana, Szekspira i Wordswortha. Napisał kilka utworów dramatycznych dla grupy teatralnej Teatro Bruto, jest też współautorem adaptacji Kupca weneckiego Szekspira i Raju utraconego Miltona wystawianych w Teatrze Narodowym São João w Porto. Jest uważany za jedną z najważniejszych postaci współczesnej poezji portugalskiej i europejskiej, co potwierdzają przyznawane mu nagrody, m.in. portugalskiego PEN Clubu (za tom wierszy Sonotonnie z 2007 r.) oraz nagroda Europa/David Mourão Ferreira Uniwersytetu w Bari. Za kilka dni poeta ma szansę na gdańską nagrodę „Europejski Poeta Wolności” . Częsty przechodzień , na którego okładce wydrukowano także tytuł portugal

Mercado do Livramento de Setúbal to malownicze kryte targowisko w budynku z 1930 r. w stylu art déco. Dach obiektu jest wsparty na żeliwnych kolumnach, a południowa ściana jest pokryta ogromnym panelem biało-niebieskich azulejos, których autorem jest Pedro Pinto , mistrza w swoim fachu, wielokrotnie nagradzanego za obraz z Setúbal. Na dzieło składa się 5700 płytek, których obrazy tworzą scenki z życia codziennego rybaków i mieszkańców miasta i okolicznych wiosek. W przedsionkach głównej hali targowej na ścianach znajdują się kolorowe azulejos przedstawiające sceny przeważnie o tematyce marynistycznej – wszak Setúbal jest miastem portowym. Targ jest oddalony nieco od ścisłego centrum, ale niewiele, można o niego zahaczyć w drodze na nabrzeże. Idąc tam z centrum należy wypatrywać dużego czerwonego, jednopiętrowego budynku na prawo. Warto go odwiedzić zarówno dla dekoracji i samej konstrukcji obiektu, jak i dla malowniczości prowadzonych tam stoisk. Targ jest miejscem, w którym