Przejdź do głównej zawartości

Festival Caixa Alfama we wrześniu w Lizbonie

Niezapomniana impreza z muzyką fado czeka wszystkich tych, którzy będą w Lizbonie 19 i 20 września. A przynajmniej na taką się zapowiada, jeśli chodzi o listę artystów, którzy wystąpią w drugiej edycji Festival Caixa Alfama, który odbędzie się za niecałe dwa miesiące w Alfamie. Jest to dzielnica szczególna w Lizbonie jeśli chodzi o fado (z innych powodów oczywiście też) – nie dość, że każdego wieczoru w niezliczonej ilości klubów odbywają się występy fadistów, zarówno amatorów jak i profesjonalistów (o ile tak można mówić o tradycyjnym fado), to jeszcze co chwilę odbywają się festiwale z tym gatunkiem muzyki w roli głównej. No ale gdzie fado brzmi najbardziej autentycznie, jak nie w Alfamie? W ciągu dwóch dni, na dziesięciu niezależnych scenach, wystąpi czterdziestu artystów w różnym wieku, którzy uchodzą za najlepszych interpretatorów fado, reprezentując je i rozpowszechniając także poza granicami Lizbony i Portugalii. Wystąpi m.in. moja ulubiona Ana Moura z António Zambujo (którego płytę kupiłem ostatnio w salonie FNAC), fantastyczna Carminho, znana z zespołu Deolinda Ana Bacalhau, przeurocza Katia Guerreiro, czarujący Jorge Fernando, niespokrewniony ze znaną Teresą Gonçalo Salgueiro, czy sławny Ricardo Ribeiro.


Poniżej lista wykonawców festiwalu, tych najbardziej znanych, oraz przykłady ich muzyki. Wszystkie nazwiska i informacje o artystach i festiwalu można znaleźć na jego stronie caixaalfama.pt, a także na stronie Muzeum Fado, o którym w przyszłości powstanie post.

Ana Moura jest artystką fado znaną na całym świecie,o czym mogą świadczyć miejsca z jej tras koncertowych zamieszczanych na stronie www.anamoura.com.pt (niestety w Polsce jeszcze nie występowała, koncerty w pobliżu nas będą w Łotwie w listopadzie). Urodziła się w 1979 r. w Santarém, a debiutowała w 2003 r. albumem Guarda-me a vida na mão. Występowała z The Rolling Stones, do współpracy zaprosił ją też Prince.



António Zambujo pochodzi z miasta Beja w prowincji Alentejo, urodził się w 1978 r. Debiutował płytą O mesmo Fado z 2002 r.  Sam komponuje swoje utwory, w których widoczne są wpływy ludowej muzyki z Alentejo. Od 2004 r. artysta koncertuje na całym świecie, jednak do Polski jeszcze nie zawitał.



Carminho urodziła się w Lizbonie w 1984 r. Pochodzi z rodziny z muzycznymi tradycjami - jej matka Teresa Siqueira była znaną pieśniarką fado. Jest uważana za jednego z najbardziej utalentowanych fadistów swojej generacji. Ma dosyć rozpoznawalny głos, a oprócz tradycyjnego fado wykonuje też utwory z elementami jazzu, popularnej muzyki brazylijskiej, popu czy rocka. Jej strona internetowa od jakiegoś czasu nie działa, do sprawdzania trasy koncertowej pozostaje profil na Facebooku. Obecnie artystka przygotowuje nową płytę, do której materiał nagrywała m.in. w Brazylii zapraszając do współpracy tamtejszych twórców.



Ana Bacalhau urodziła się w Lizbonie w 1978 r. i na co dzień występuje w zespole Deolinda, w którym  basistą jest jej mąż Jose Pedro Leitão. Zanim jednak trafiła do zespołu, do 2009 r. pracowała jako… archiwista. W marcu tego roku wykonywała piosenkę Patti Smith Because The Night.




Ana Laíns urodziła się w mieście Tomar w 1979 r. Jest właścicielką potężnego głosu, który niesamowicie współbrzmi z gitarą portugalską. Niedługo ukaże się jej trzeci studyjny album. Artystka wykonuje fado i tradycyjną muzykę portugalską doskonale wpasowując się w nurt tzw. muzyki świata.



Ana Maria jest dwudziestoletnią śpiewaczką, która w ubiegłym roku dołączyła do artystów występujących w jednym z najbardziej znanych domów fado w Lizbonie Clube de Fado. Występowała już m.in. z takimi artystami jak Maria Ana Bobone, Rodrigo Costa Félix czy Miguel Capucho.



Anita Guerreiro śpiewa fado od 1955 r. Urodziła się w Lizbonie w 1936 r. Debiutowała nie byle gdzie, bo na scenie Teatro Maria Vitória w Lizbonie i od tego czasu jest związana z fado. Występuje bez przerwy na scenach portugalskich i światowych, pojawiała się też w filmie i teatrze. São Luiz Municipal Theatre uhonorował ją benefisem z okazji 50-lecia działalności artystycznej, została też odznaczona Medalem Zasługi.



Carmo Moniz Pereira to kolejna bardzo młoda artystka występująca na stałe w Clube de Fado w Alfamie. Mimo młodego wieku ma już sporo występów zagranicznych, pierwszy z nich miał miejsce w 2007 r. - Carmo wyjechała do Rumunii na zaproszenie tamtejszej Ambasady Portugalii.



Cláudia Picado wygrała Grande Noite do Fado w 1998 r. i od tego występu zaczęła się jej kariera. Występuje w kraju i za granicą i jest uznawana za ambasadorkę fado i kultury portugalskiej. Obecnie występuje w Parreirinha de Alfama, osławionym lizbońskim domu fado.



Cuca Roseta jest jedną z najbardziej cenionych wokalistek młodego pokolenia, z kryształowym głosem wyśpiewującym fado i utwory z motywami tradycyjnej muzyki portugalskiej. Do tej pory wydała dwa albumy, bardzo dobrze przyjęte przez publiczność.



Filipa Cardoso urodziła się w 1979 r. w Lizbonie. Zadebiutowała w wieku 10 lat na... weselu. Potem właściciel restauracji zaproponował jej występy na innych tego typu imprezach. Od 15 lat występuje w takich domach fado jak Arcadas do Faia, Café Luso, Marquês da Sé czy Clube de Fado, na stałe w Sr. Vinho. Ma na swoim koncie wygraną Grande Noite do Fado oraz dwa albumy.



Gisela João urodziła się 1983 r. w Barcelos. Śpiewa od wielu lat, ale debiutancką płytę, wielokrotnie nagradzaną, wydała dopiero rok temu. Wykonuje fado z elementami nowoczesnej muzyki rozrywkowej.



Gonçalo Salgueiro jest nie tylko fadistą, ale też producentem muzycznym i aktorem. Wydał cztery płyty - debiutancka No Tempo das Cerejas to hołd złożony Amálii Rodrigues.



Jorge Fernando to niemal historia fado. Przez 20 lat występował z Amálią Rodrigues jako gitarzysta w jej zespole, jest też kompozytorem wielu wykonywanych przez nią utworów. Produkował też płyty Any Moury i Camané, a w swoich solowych projektach łączy fado z gospel, hip-hopem i soulem.



Kátia Guerreiro, urodzona w 1976 r. w RPA, jest jedną z najważniejszych przedstawicielek dzisiejszego fado, które propaguje w różnych zakątkach świata. Występuje od 14 lat, a w 2010 r. otrzymała tytuł The Best Fado Singer przyznawany przez fundację Amálii Rodrigues.



Lenita Gentil śpiewa publicznie od 5. roku życia. Jest jedną z najbardziej rozpoznawalnych fadistów, występuje zarówno w kraju, jak i poza Portugalią. Na co dzień można jej posłuchać w Bairro Alto, w klubie O Faia.



Marco Rodrigues jest na scenie od ponad 15 lat. Występował m.in. z Marizą i Aną Mourą, a obecnie tworzy na własne konto. Jest m.in. zwycięzcą Grande Noite do Fado w 1999 r.



Maria Ana Bobone to również jedna z najlepszych interpretatorek fado swoich czasów. Ma wykształcenie muzyczne, co pozwala jej na umiejętne łączenie fado z innymi gatunkami muzycznymi. Wydała sześć albumów, z których ostatni Fado&Piano jest jej najbardziej autorskim projektem - sama zaśpiewała, zagrała na fortepianie i skomponowała utwory.



Maria Armanda występuje od ponad 40 lat i jest jedną z najznakomitszych fadistów o wyjątkowym mocnym głosie i ogromnym talencie. Utwór O Meu Soldadinho, którym debiutowała w 1969 r. jest znany i popularny do dziś. Występowała w takich domach fado jak Sr. Vinho, Clube de Fado João da Praça czy Guitarras de Lisboa.



Maria da Nazaré to kolejny wielki głos fado. w l. 60. XX w. dwukrotnie wygrywała Grande Noite do Fado. Urodziła się w Barreiro, ale od dzieciństwa mieszka w Lizbonie. Można ją zobaczyć w filmie Carlosa Saury Fados. Obecnie występuje w Clube de Fado.



Pedro Moutinho zaczął śpiewać w wieku ośmiu lat. Jako dorosły fadista występował w Clube de Fado Amália, Forte D. Rodrigo czy Café Luso. Ma na koncie pięć albumów, do współpracy przy ostatnim zaprosił znanych wykonawców fado, takich jak Amélia Muge, Aldina Duarte, Fausto Bordalo Dias czy Manuela de Freitas.



Ricardo Ribeiro urodził się w 1981 r. w Lizbonie, a od 1996 r. śpiewa publicznie. W 2005 r. ukazała się jego debiutancka płyta. Wygrywał na wielu festiwalach i konkursach, a jego głęboki głos można usłyszeć w licznych projektach muzycznych, w których bierze udział.



Sara Correira śpiewa od 20. roku życia. Jest laureatką Grande Noite do Fado. Koncertuje w wielu krajach, a na stałe występuje w dwóch lizbońskich klubach: Pátio de Alfama i Casa De Linhares.



Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og