Przejdź do głównej zawartości

Ponte Vasco da Gama w Lizbonie - jeden z nadłuższych mostów w Europie


Wczoraj urodziny obchodził starszy most spinający brzegi Tagu, Most 25 Kwietnia, dziś kilka zdjęć jego młodszego sąsiada.
Należący do najdłuższych w Europie (12200 m) Most Vasco da Gama otwarto w 1998 r. na targi Expo odbywające się wówczas w Lizbonie. Właściwie most zaczyna się już w miejscowości Sacvém tuż obok stolicy Portugalii i łączy brzeg Tagu w Montijo po drugiej stronie rzeki. Wybudowano go w celu odciążenia ruchu na wspominanym Moście 25 Kwietnia, ulokowanego bardziej na zachód. Budowę, o której decyzję podjęto w 1991 r., rozpoczęto w 1995 r. i kilka razy ją przerywano z powodu protestów ekologów (w rozlewiskach rzeki znajdują się siedliska chronionych ptaków).
Most ma sześć pasów ruchu i prowadzi po nim autostrada A12. Jego trwałość wynosi 120 lat i jest odporny na trzęsienia ziemi silniejsze 4,5 razy od tego z 1775 r. w Lizbonie. Wyjazd z Lizbony jest bezpłatny, wjazd z przeciwnej strony w 2013 r. kosztował 2,60 €.
Jest dobrze widoczny od strony dworca i stacji metro Oriente, skąd można do niego dotrzeć w pół godziny. Wije się na rzece, i im dalej, tym wydaje się coraz mniejszy i węższy, a jego koniec w Montijo jest prawie niewidoczny dla oczu. Ładnie prezentuje się też z kolejki linowej, która swoją stację początkową ma nieopodal mostu.

Szczegółowe dane techniczne dotyczące mostu można znaleźć w artykule na stronie Muratora.















Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ...

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena ...

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og...