Przejdź do głównej zawartości

Lista przebojów Amálii Rodrigues wg uczestników konkursu na stulecie urodzin Królowej Fado

W ogłoszonym przez nas konkursie z okazji setnych urodzin Amálii Rodrigues w zadaniu nr 2 prosiliśmy uczestników o przesłanie tytułów pięciu swoich ulubionych utworów Amálii. Z nadesłanych tytułów ułożyliśmy listę utworów punktując nadesłane tytuły od pięciu (ten na pierwszym miejscu) do jednego (na piątym miejscu) punktów. Utworzyliśmy sześć miejsc (na niektórych jest po kilka utworów, tak wyszło z punktów), a w dalszej kolejności znalazły się pozostałe nadesłane utwory, które nie weszły do listy. Niestety nie mamy faworyta - na miejscu pierwszym znalazły się dwa, skądinąd piękne fado, należące do najbardziej znanych w repertuarze Amálii...
Jak Wam się podoba takie zestawienie? Chcielibyście coś zmienić? Jeśli jesteście chętni na zabawę, zapraszamy do nadsyłania własnych propozycji pięciu utworów - najlepiej tych z listy poniżej, aby łatwiej nam było ułożyć nową listę. Propozycje możecie przesyłać e-mailem (mylisbonstory.blog@gmail.com), oraz na Facebooku i Instagramie w komentarzach do posta o tej zabawie. Czekamy do 23 kwietnia :)


1. Fado Português
muz. Alain Oulman
sł. José Régio


1. Maria Lisboa
muz. Alain Oulman
sł. David Mourão Ferreira


2. Estranha Forma de Vida
muz. Alfredo Marceneiro
sł. Amália Rodrigues




3. Barco Negro
muz. Caco Velho / Piratini
sł. David Mourão Ferreira



4. Lágrima
muz. i sł. Amália Rodrigues




5. Alfama
muz. Alain Oulman
sł. José Carlos Ary dos Santos


5. Cansaço
muz. Joaquim Campos
sł. Luís de Macedo


5. La maison sur le port
muz. Alberto Janes
sł. Pierre Cour




5. Medo
muz. Alain Oulman
sł. Reinaldo Ferreira



6. Nem às paredes confesso
muz. Ferrer Trindade
sł. Max / Artur Ribeiro



6. Em Aranjuez com teu amor
muz. Joaquin Rodrigo


6. Uma Casa Portuguesa
muz. Vasco Matos Sequeira & Artur Fonseca
sł. Reinaldo Ferreira


6. Havemos de ir a Viana
muz. Alain Oulman
sł. Pedro Homem de Melo


6. Fado Gingao
muz. Moniz Trindade
sł. Lamberto Braz


Pozostałe utwory:

Amor de Mel, Amor de Fel



Gaivota


Com que voz


Foi deus


Madrugada de Alfama


Grito


Canzone per te



Coimbra



Solidão



Primavera



Lavava no Rio, Lavava



Que Deus Me Perdoe


Abandono




Casa da Mariquinhas



Avé Maria fadista


Cheira a Lisboa




Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Portugalskie lektury na drugą połowę wakacji, czyli polecam książki, które niedawno czytałem + KONKURS

Wakacje w pełni, a oprócz wojaży to także dodatkowy czas na czytanie. Dla niektórych może to także czytanie w trakcie PODRÓŻY, bo na pewno są wśród Was tacy, którzy czytają zawsze i wszędzie i bez książki nie ruszają się z domu, jak piszący te słowa. Niektóre z opisanych poniżej książek czytałem na początku roku, a więc już jakiś czas temu, inne z kolei skończyłem przed kilkoma dniami, więc jestem w miarę na bieżąco jednak pisząc tego posta posługuję się opisami, a zwłaszcza komentarzami czytelników z portalu lubimyczytac.pl, który bardzo lubię i na którym mam konto, a opinie innych czytelników często pozwalają mi zweryfikować moje opinie o książce, przypomnieć zapomniane szczegóły albo zwyczajnie zrozumieć niejasne sytuacje opisane na przeczytanych stronach. Pewnie większość z prezentowanych poniżej książek już czytaliście, ale może się zdarzy, że podsunę komuś idealną lekturę na drugą połowę lata. Dodatkowo, dzięki uprzejmości Domu Wydawniczego Rebis ogłaszam konkurs, w któ

25 kwietnia 1974 - Rewolucja Goździków w sztuce ulicznej dzisiejszej Lizbony i wiecznie żywa pieśń Zeci Afonsa "Grândola, Vila Morena"

Źródło zdjęcia tutaj 25 kwietnia obchodzony jest w Portugalii jako rocznica Rewolucji Goździków – w tym roku już 41. W skrócie można powiedzieć, że był to wojskowy zamach stanu, który doprowadził do obalenia w Portugalii dyktatury Marcelo Cayetano (następcy Antónia Salazara). Nazwa, całkiem przyjemna dla ucha, pochodzi stąd, że żołnierzom wtykano w lufy karabinów właśnie goździki, a całe wydarzenie przebiegło niemal bezkrwawo – zginęły cztery osoby (z rąk tajnej policji DGS – Generalna Dyrekcja Bezpieczeństwa, dawna PIDE – Policja Międzynarodowa i Ochrony Państwa, podczas oblężenia jej siedziby). Następstwem tych wydarzeń była też dekolonizacja portugalskich terytoriów w Afryce i Azji oraz rozpoczęcie procesu demokratyzacji systemu politycznego Portugalii, w której od 1945 r. istniała dyktatura wprowadzona przez Antónia Salazara. Zaczęło się od tego, że 25 kwietnia tuż po północy lizbońska rozgłośnia radiowa Rinasenza nadała zakazaną przez cenzurę pieśń Grândola, Vila Morena

Mariola Landowska - polska malarka w Portugalii (i jej wystawa Mundo Colorido w Open Gallery Moniki Krupowicz w Szczecinie)

Pracownia Marioli Landowskiej w Paço de Arcos Mariola Landowska jest polską malarką mieszkającą i pracującą w Portugalii. Moja historia z twórczością Artystki to jedna z (moich) lizbońskich historii. Pewnego razu, oglądając piękne obrazy i kafle w galerii (której nazwy niestety nie pamiętam) pani z obsługi zapytała mnie, skąd jestem. Gdy usłyszała, że z Polski zapytała, czy znam twórczość Marioli Landowskiej, bo obraz który przed chwilą oglądałem to właśnie jej praca. Gdy przyszedłem do galerii następnego dnia, żeby kupić upatrzony wcześniej kafelek, pani już wiedziała że za kilka dni (bodajże 12 czerwca ubiegłego roku) miał być wernisaż wystawy prac Marioli Landowskiej Mona Lisa i inne w galerii CNAP, na który zresztą mnie zapraszała. Data wernisażu była jednak dniem mojego wylotu z Lizbony do Polski. Po powrocie oczywiście zapoznałem się z twórczością tej znakomitej (teraz już to wiem) malarki, odnalazłem jej profil na Facebooku oraz stronę internetową. Wiele obrazów, które og